Czarna Wisełka
![]() Czarna Wisełka przy ścieżce dydaktyczno-przyrodniczej na Baranią Górę | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Potok | |
Długość | ok. 9 km |
Źródło | |
Miejsce | Barania Góra |
Wysokość |
1107 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | |
Miejsce | Wisła |
Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() |
Czarna Wisełka – potok źródłowy rzeki Wisły[1] o długości ok. 9 km w Beskidzie Śląskim ze źródłami w postaci wykapów, czyli małych oczek wodnych na mokradłach południowo-zachodniego stoku Baraniej Góry. Rezerwat pstrąga potokowego.
Dopływami są m.in. potoki Wolny i Koźli Wierch.
Potok łączy się z Białą Wisełką w Jeziorze Czerniańskim, potok który z niego wypływa nazywa się Wisełką, a po przyjęciu wód Malinki przyjmuje nazwę Wisła[2].
Wzdłuż Czarnej Wisełki przebiega droga asfaltowa, którą poprowadzony jest czarny szlak turystyczny i ścieżka edukacyjna. Z doliny odchodzi asfaltowa droga na przełęcz Stecówka oraz szlaki turystyczne:
– do Schroniska PTTK na Przysłopie pod Baranią Górą 30 min, z powrotem 20 min;
– na przełęcz Kubalonka 2:05 h, z powrotem 1:15 h;
– do Koniakowa-Pietraszyny przez Gańczorkę 2:15 h, z powrotem h;
– do Kamesznicy 1:35 h, z powrotem 1:55 h;
– do Mlaskawki 1 h, z powrotem 1:25 h.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Izabella Krauze-Tomczyk , Jerzy Ostrowski (red.), Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska i inni, Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 42, ISBN 83-239-9607-5 (pol.).
- ↑ Środowisko geograficzne polskiego Śląska Cieszyńskiego. W: Henryk Mróz: Śląsk Cieszyński, Środowisko naturalne. Cieszyn: Macierz Ziemi Cieszyńskiej, 1997, s. 24. ISBN 83-903589-9-9.