Czarnokońce Wielkie
Na mapach: 
48°58′18″N 26°01′51″E/48,971667 26,030833
48°58′18″N 26°01′51″E/48,971667 26,030833| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Hromada | |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
| Kod pocztowy |
48524 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 48°58′18″N 26°01′51″E/48,971667 26,030833
| |
Czarnokońce Wielkie – wieś na Ukrainie, w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego, w hromadzie Kolędziany, założona w XVI w.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Jedno z gniazd rodowych rodziny bojarskiej Szumlańskich[1]. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Czarnokońce Wielkie w powiecie kopyczynieckim województwa tarnopolskiego.
W 1931 r. wieś liczyła 627 zagród i prawie 3 tys. osób, w większości Rusinów. W 1944 r. nacjonaliści ukraińscy z UPA spalili żywcem Józefę Rzeczkowską, żołnierza Armii Krajowej. Uprowadzili także 40 kobiet, które zamordowali w nieznanych okolicznościach[2].
Obecnie wieś liczy 1220 mieszkańców.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- pałac z oficyną wybudowany w 1800 r. przez Andrzeja Szumlańskiego. W połowie XIX w. prawa, wschodnia strona pałacu spłonęła i została odbudowana w innej postaci[1].
- zamek, wybudowany w XVII w.[3]
Urodzeni[edytuj | edytuj kod]
- Marian Józef Czerkawski (ur. 4 sierpnia 1891, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major taborów Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Niepodległości, ofiara zbrodni katyńskiej.
- Wacław Henryk de Dampierre-Duval (ur. 15 stycznia 1892, zm. po 1 kwietnia 1940 w Katyniu) – major Wojska Polskiego, dyplomowany lekarz weterynarii, ofiara zbrodni katyńskiej
- Wincenty Rawski (starszy) – polski architekt i budowniczy związany ze Lwowem.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 48-53, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 229-230, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
- ↑ Przeszłość i zabytki województwa tarnopolskiego, 1926
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Czarnokońce Małe i Wielkie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 758.