Czarny Dunajec (rzeka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Selso (dyskusja | edycje) o 05:19, 6 kwi 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Czarny Dunajec
Ilustracja
Czarny Dunajec na wysokości Chochołowa
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 48 km
Powierzchnia zlewni

456 km²

Źródło
Miejsce Roztoki w Witowie
Wysokość

880 m n.p.m.

Współrzędne

49°17′29″N 19°51′02″E/49,291389 19,850556

Ujście
Recypient Dunajec
Miejsce

Nowy Targ

Wysokość

579 m n.p.m.

Współrzędne

49°29′04″N 20°02′35″E/49,484444 20,043056

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Czarny Dunajec – rzeka w południowej Polsce (województwo małopolskie), w dorzeczu Wisły. Długość – 48 km, powierzchnia zlewni – 456 km².

Za źródłowy ciek Czarnego Dunajca uznaje się Wyżni Chochołowski Potok. Wypływa on na wysokości około 1500 m pod Wołowcem w Tatrach Zachodnich. Po połączeniu z Jarząbczym Potokiem powstaje Chochołowski Potok w dolnej części zwany Siwą Wodą. Jest to środkowy bieg Czarnego Dunajca. W Roztokach (część wsi Witów) Siwa Woda łączy się Kirową Wodą i od tego miejsca zaczyna się dolny bieg Czarnego Dunajca[1][2].

Czarny Dunajec płynie przez Podhale, początkowo na północny zachód, pomiędzy Pogórzem Gubałowskim i Orawicko-Witowskimi Wierchami, potem na północ przez Kotlinę Orawsko-Nowotarską[3]. Zatacza w niej obszerny łuk i płynie na wschód. Przepływa przez miejscowości: Witów, Chochołów, Koniówkę, Podczerwone, Czarny Dunajec, Wróblówkę, Długopole, Krauszów i Ludźmierz. W Nowym Targu łączy się z Białym Dunajcem, tworząc Dunajec[4].

Większe dopływy w kolejności biegu rzeki[4]:

Szerokość rzeki waha się od 3-15 m. Głębokość wody zmienna; od płycizn po baniory do 3 m głębokości. W górnej części (do miejscowości Czarny Dunajec) ma charakter górskiej rzeki, w jej korycie na tym odcinku występują liczne progi i jazy. W dolnym biegu, w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej rzeka zwalnia i zachowuje się jak rzeki nizinne; wytwarza zakola i boczne odnogi[5].

Dozwolone jest wędkowanie na muchę na całej długości rzeki, ale poza otuliną Tatrzańskiego Parku Narodowego (poniżej ujścia Iwańskiego Potoku). W rzece głównie występuje pstrąg potokowy, rzadziej lipień pospolity i kleń[5].

Zobacz też

  1. Wykaz wód płynących Polski. [dostęp 2015-11-04].
  2. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  3. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
  4. a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2015-04-01].
  5. a b Wędkarstwo: Wędkowanie, Fishing. [dostęp 2010-09-29].

Linki zewnętrzne