Czasław (biskup krakowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czasław
Kraj działania

Polska

Data urodzenia

XI wiek

Biskup krakowski
Okres sprawowania

1101

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

diecezja krakowska

Sakra biskupia

brak danych

Czasław (Cazlaus[1]) – biskup krakowski na początku XII wieku.

O postaci tej nie ma prawie żadnych wiarygodnych przekazów historycznych. Wspominają o nim przelotnie Spisy skarbca i biblioteki kapitulnej krakowskiej[1] (...datus est episcopatus venerabili viro Cazlao ab invictissimo duce polonorum Wladizlao). Zgodnie ze Spisami... został mianowany biskupem krakowskim przez księcia Władysława Hermana prawdopodobnie w r. 1101, po śmierci zmarłego biskupa Lamberta.

Według hipotezy Jana Długosza był jednym z dwóch polskich biskupów pozbawionych urzędu przez legata papieskiego Gwalona w 1103, co miało tłumaczyć jego nieobecność w późniejszych katalogach biskupów krakowskich. Hipoteza ta jest jednak trudna do przyjęcia, gdyż zarówno kronika Galla Anonima, jak i roczniki, wyraźnie wskazują, że następca Czasława, Francuz Baldwin, został konsekrowany na biskupa krakowskiego jeszcze zanim Gwalon został wysłany do Polski[2].

Kościelna tradycja przypisuje biskupowi Czasławowi polecenie sporządzenia pierwszego inwentarza skarbca katedralnego.

Tadeusz Wojciechowski w swej pracy z 1904 r. Szkice historyczne XI wieku wysuwa tezę, iż był on spokrewniony ze św. Stanisławem ze Szczepanowa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Spisy skarbca i biblioteki kapitulnej krakowskiej (w:) Monumenta Poloniae historica: Pomniki dziejowe Polski, t. I, str. 376
  2. Karol Maleczyński, Bolesław III Krzywousty, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1975, s. 253.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]