Czechowicz (herb szlachecki)

Czechowicz (Czechowicz-Lachowicki) − polski herb szlachecki, baronowska odmiana herbu Ostoja.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:

W polu czerwonym między dwoma półksiężycami złotymi barkami ku sobie, krzyż ćwiekowy złoty. Nad tarczą korona baronowska, opleciona sznurem pereł, a nad nią hełm w koronie, z którego klejnot: pięć piór strusich, dwa czerwone między złotymi. Labry czerwone podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany z galicyjskim tytułem baronowskim 27 czerwca 1783 freiherrowi Rochowi von Lachowickiemu-Czechowiczowi Ostoi z predykatem wohlgeboren (wielmożny). Podstawą nadania tytułu były m.in.: patent szlachecki z 1775, potwierdzenie szlachectwa przez magnatów, domicyl galicyjski oraz zasługi dla dworu cesarskiego. Wnukowie Rocha, Piotr i Wojciech, dokonali legitymacji szlachectwa oraz tytułu 22 marca 1825.

Herbowni

Jedna rodzina herbownych:

freiherr von Lachowicki-Czechowicz Ostoja.

Bibliografia

• Sławomir Górzyński: Arystokracja polska w Galicji: studium heraldyczno-genealogiczne. Warszawa: DiG, 2009, s. 125-127. ISBN 978-83-7181-597-3.

Linki zewnętrzne

• Herb Czechowicz z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla