50°48′19″N 22°48′26″E/50,805278 22,807222Czernięcin Główny
| Artykuł |
50°48′19″N 22°48′26″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°48'N, 22°48'E |
| - błąd |
2316 m |
| Odległość |
820 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
23-465[3] |
| Tablice rejestracyjne |
LBL |
| SIMC |
0903021[4] |
Położenie na mapie gminy Turobin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego  | |
| 50°48′19″N 22°48′26″E/50,805278 22,807222
| |
Czernięcin Główny – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Turobin[4][5].
Wieś położona przy drodze wojewódzkiej nr 848.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
W wieku XIX istniała przejściowo gmina Czernięcin (inaczej gmina Turobin) – dawna gmina wiejska. Siedzibą władz gminy był Czernięcin, a następnie Turobin.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Czernięcin, wieś nad rzeką Por w ówczesnym powiecie krasnostawskim (1867–1975), i ówczesnej gminie Turobin.
Wieś należała do ordynacji Zamoyskich. W roku 1883 było tu 59 osad włościańskich na 1585 morgach gruntu do nich należącego. Kościół filialny parafii turobińskiej; wystawił w 1326 roku dziedzic Dobrogustów, do 1530 r. był to kościół parafialny. Nowy gmach kościoła wybudowano w 1857 r.
W XVI w. należała do włości turobińskiej hrabiów Górków, od 1595 przejętej przez Jana Zamoyskiego. Ten ostatni nadał ją, wraz z Dziatkową Wolą (Żurawiami) i nieistniejącą dziś wsią Pstrągowa Wola, swemu oddanemu pomocnikowi, poecie Szymonowi Szymonowicowi w początkach XVII stulecia, który przebywał tu często. Tu też zmarł w 1629 r.[6]
W 1827 r. było tu 67 domów i 467 mieszkańców. Do Czernięcina należy wówczas Czernięcka Wola. Według rubrycelli diecezjalnej, Czernięcin był parafią dekanatu krasnostawskiego i liczył 1 387 dusz[7].
Związani z Czernięcinem[edytuj | edytuj kod]
- Szymon Szymonowic - herbu Kościesza, zwany także: Simon Simonides Bendoński, (ur. 24 października 1558 we Lwowie, zm. 5 maja 1629 w Czernięcinie. Nauczyciel Tomasza Zamojskiego. Dożywotni właściciel Częrnięcina z nadania Jana Zamojskiego od 1591 roku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Czernięcin Główny w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2023-01-17] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 178 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin - Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].
- ↑ Czernięcin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 826.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Czernięcin na stronie Tygodnika Ilustrowanego. 1860. s. 468. [dostęp 2015-07-16].Sprawdź autora:1.
