Czerwony Potok (dopływ Białki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czerwony Potok
Červený potok
Ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Słowacja

Kraj

 preszowski

Lokalizacja

Dolina Czerwona (Tatry Wysokie)

Potok
Źródło
Miejsce północne stoki Golicy Jaworzyńskiej
Współrzędne

49°14′30,4″N 20°06′53,1″E/49,241778 20,114750

Ujście
Recypient Białka
Miejsce

powyżej Łysej Polany

Współrzędne

49°15′38,6″N 20°06′46,9″E/49,260722 20,113028

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie kraju preszowskiego
Mapa konturowa kraju preszowskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Czerwony Potok, błędnie Czerwienny Potok (słow. Červený potok) – główny ciek wodny Doliny Czerwonej znajdującej się w słowackiej części Tatr Wysokich. Jego źródła znajdują się w północnych stokach Golicy Jaworzyńskiej. Czerwony Potok kieruje się na północ, przepływa nieco na wschód od Czerwonej Polany i wpada do Białki nieco powyżej mostu przy Łysej Polanie. Czerwony Potok jest orograficznie prawym dopływem Białki. Nieopodal miejsca, gdzie Czerwony Potok wpada do Białki przebiega niebiesko znakowany szlak turystyczny.

Czerwony Potok ma kilka małych dopływów w obrębie Doliny Czerwonej.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Szlak niebieski – niebieski szlak z Łysej Polany wzdłuż Białki i Białej Wody do Doliny Litworowej, stamtąd do Kotła pod Polskim Grzebieniem i na Rohatkę.
  • Czas przejścia z Łysej Polany do rozdroża pod Polskim Grzebieniem: 4:55 h, ↓ 4:25 h
  • Czas przejścia od rozdroża na Rohatkę: 45 min, ↓ 35 min[1]
 Osobny artykuł: Potoki tatrzańskie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XV. Mały Jaworowy Szczyt – Szeroka Jaworzyńska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1972.
  • Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  • Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.