Czesław Dziekanowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Dziekanowski
Data urodzenia

1943

Data i miejsce śmierci

2 listopada 2021
Warszawa

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: psychoanaliza, twórcze pisanie
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

29 marca 1993[1]

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet w Białymstoku

Czesław Henryk Dziekanowski (ur. 1943, zm. 2 listopada 2021 w Warszawie[2]) – polski pisarz prozaik, dr. hab. polonistyki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, w 1993 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W życiu zawodowym pracował, jako robotnik, finansowiec i dziennikarz. Czesław Dziewanowski był twórcą eksperymentalnego Teatru Fizycznego, jest prozaikiem (debiutował w 1971) i krytykiem psychoanalitycznym. Przedmiotem jego badań naukowych była psychoanalityczna interpretacja twórczości Wiesława Myśliwskiego, swoje spostrzeżenia zawarł w tryptyku: „W imię Ojca i Syna”, „Życie jaśnie pana”, „Życie w śmierci”. Od 1995 do 2001 był redaktorem czasopisma Świat psychoanalizy, a od 2000 serii wydawniczych Literatura i Psychoanaliza i Psychologia literatury. Organizuje i koordynuje konferencje naukowe z dziedziny literaturoznawstwa dotyczące interpretacji twórczości poprzez stosowanie psychoanalizy.

Pełnił funkcję kierownika Zakładu Psychoanalizy i Myśli Humanistycznej na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku.

Za powieść Zaklęte światło otrzymał Nagrodę im. Wilhelma Macha[3]. Nabożeństwo żałobne i pożegnanie odbyło się dnia 10 listopada 2021 w kościele św. Rocha w Lipkowie[4]

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Proza[edytuj | edytuj kod]

  • „Zaklęte światło” (1971)
  • "Selekcjoner" (1980)
  • "Frutti di mare" (1990)
  • "Projektantka intymności"(1995)
  • "Zaproszenie"(1998)
  • "Jasnogród" (2000)
  • "Taniec z nieświadomością" (2003)
  • „Szkoła wojny” (2007)

Psychoanaliza literatury[edytuj | edytuj kod]

  • „Poszukiwanie źródeł kreatywności”
  • „Rozmowy o świadomości literackiej”
  • „Psychologia literatury. Zaproszenie do interpretacji”
  • „Człowiek wygrany w psychologii humanistycznej”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dr hab. Czesław Henryk Dziekanowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-11-19].[martwy link]
  2. Czesław Dziekanowski, Warszawa, 06.11.2021 - nekrolog. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2021-11-09].
  3. L. B.. Kronika krajowa i zagraniczna. „Bibliotekarz”, s. 284, 1971. Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, Biblioteka Publiczna m. st. Warszawy. 
  4. Czesław Dziekanowski - pożegnanie

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]