Czesław Kobuzowski
| Czesław Wincenty | |
 herb Mora | |
| Rodzina |
Kobuzowscy |
|---|---|
| Ojciec |
Grzegorz Jakub Kobuzowski |
| Matka |
Zofia z Łepkowskich. |
| Żona |
Franciszka z Łepkowskich |
| Dzieci |
synowie Antoni i Mieczysław |
| Rodzeństwo |
bracia: Emeryk i Bogusław |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| poseł na Sejm Ustawodawczy (1848) | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna |
"Stowarzyszenie" polscy demokraci |
| członek Rady Powiatu w Krośnie | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | |
Czesław Wincenty Kobuzowski, herbu Mora (ur. w 1817 w Sulistrowej, zm. 4 stycznia 1884 tamże) – ziemianin, polityk demokratyczny, poseł na Sejm Ustawodawczy w Kromieryżu.
Ziemianin, współwłaściciel w latach 1851-1862 wraz z bratem Bogusławem[1] a od 1862 samodzielnie[2][3][4]. dóbr Sulistrowa w pow. krośnieńskim. Dominium to obejmowało w 1855 wsie Draganowa, Smereczne i Sulistrowa oraz przysiółek Pałacówkę[1]. Członek Wydziału Okręgowego w Krośnie (1869-1883) a w latach 1871-1873 delegat do ogólnego zgromadzenia Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego we Lwowie[5]. Członek c. k. Towarzystwa Gospodarczo-Rolniczego w Krakowie (1875-1884)[6].
Aktywny politycznie w okresie Wiosny Ludów. Poseł do Sejmu Konstytucyjnego w Wiedniu i Kromieryżu (10 lipca 1848 – 7 marca 1849), wybrany w galicyjskim okręgu wyborczym Żmigród[7][2]. W parlamencie należał do „Stowarzyszenia” skupiającego demokratycznych posłów polskich[8][2].
Działacz Polskiego Stronnictwa Demokratycznego. Członek (1870, 1875-1884) Rady Powiatu z grupy większej własności; członek (1870, 1877), zastępca członka (1875-1876), i wiceprezes (1879-1881) Wydziału Powiatowego w Krośnie[9]. Członek powiatowej komisji szacunkowej wymiaru podatku gruntowego w Krośnie (1871-1872, 1875-1882)[10].
Współzałożyciel Fundacji Pamiątkowej im. Ignacego Łukasiewicza założonej po śmierci wybitnego chemika, mającej na celu zbieranie funduszy na "nagrody honorowe dla wójtów gmin wiejskich jako dowód obywatelskiego uznania za zasługi, sięgającego wysoko ponad miarę zwykłego spełnienia obowiązku, jako zachętę do naśladowania dla innych, jako hołd dla niepospolitych przymiotów charakteru, w służbie publicznej objawionych.", które miałby wręczać Wydział Krajowy[11]. Niestety ta inicjatywa środowiska demokratów nie doczekała się realizacji[12].
Rodzina i życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, jego ojcem był Grzegorz Jakub (ur. 1764) i Zofii z Łepkowskich. Miał braci: ziemianina Emeryka i lekarza Bogusława. Ożenił się z Franciszką z Łepkowskich, mieli dwóch synów Antoniego i Mieczysława oraz córki Celestynę, żonę Bolesława Żurowskiego i Franciszkę Marię Michalinę, żonę Karola Petelenza[1][13][14].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Krzysztof Ślusarek, W przededniu autonomii. Własność ziemska i ziemiaństwo w zachodniej Galicji w połowie XIX wieku, Warszawa 2013, s. 180, 296
- ↑ a b c Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Kobuzowski, Czesław von – Parlamentarier 1848-1918 online [7.11.2019]
- ↑ Alphabetisch geordnetes Ortschafts-Verzeichniß der Königreiche Galizien und Lodomerien so wie des Großherzogthums Krakau und des Herzogthums Bukowina mit genauer Berückfichtigung der politischen und gerichtlichen Eintheilung, und Angabe der Pfarren, Postämter und landtäftlichen Eigenthümer, mit einer Uebersichtskarte der neuen Eintheilung), Lwów 1855, s. 46
- ↑ Orzechowski, Konrad Oksza. Przewodnik Statystyczno-Topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, W. X. Krakowskim i X. Bukowinie według najświeższych skazówek urzędowych. Kraków 1872. s. 18, 81.
- ↑ Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1869, s. 536; Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870, s. 535; 1871, s. 475; 1872, s. 462, 467; 1873, s. 472, 477; 1874, s. 512; 1875, s. 517; 1876, s. 527; 1877, s. 509; 1878, s. 500; 1879, s. 494; 1880, s. 439; 1881, s. 511; 1882, s. 512; 1883, s. 513; 1884, s. 494;
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1875, s. 583; 1876, s. 592; 1877, s. 568; 1878, s. 572; 1879, s. 551; 1880, s. 557; 1881, s. 573; 1882, s. 574; 1883, s. 574; 1884, s. 539;
- ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848–1918, Warszawa 1996, s. 348.
- ↑ Protokoły Koła Polskiego w wiedeńskiej Radzie Państwa (lata 1867–1868), oprac. Zbigniew Fras i Stanisław Pijaj, Kraków 2001, s. 28.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870, s. 261, 262; 1875, s. 278; 1876, s. 284; 1877, s. 263; 1878, s. 150; 1879, s. 240; 1880, s. 246; 1881, s. 245, 246; 1882, s. 242; 1883, s. 252; 1884, s. 231;
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1871, s. 198; 1872, s. 201; 1875, s. 221; 1876, s. 226; 1877, s. 186; 1878, s. 174; 1879, s. 170; 1880, s. 175; 1881, s. 174; 1882, s. 176;
- ↑ Odezwa, "Nowa Reforma" nr 207 z 12 września 1882, s. 1
- ↑ Kobuzowscy w Draganowej cz. 1 – online [7.11.2019]
- ↑ Herbarz Polski, część 1 Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, ułożył i wydał Adam Boniecki, t. 12, Warszawa 1902, s. 129.
- ↑ Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej, Lwów 1857, s. 123