Czesław Krzowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Krzowski
major piechoty major piechoty
Pełne imię i nazwisko

Czesław Antoni Krzowski

Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1885
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

77 pułk piechoty

Stanowiska

kwatermistrz

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Czesław Antoni Krzowski (ur. 22 lipca 1885 w Warszawie) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Warszawie, w rodzinie Antoniego, garbarza i Eugenii z Sadowskich[1]. Od 6 grudnia 1915 do 10 sierpnia 1916 służył na froncie wołyńskim w nieustalonej formacji Legionów Polskich. Walczył m.in. pod Polską Górą, Optową oraz w odwrocie znad Styru i Stochodu. 9 kwietnia 1917 został odnotowany w Komisariacie Werbunkowym do WP we Włocławku i przedstawiony do odznaczenia austriackim Krzyżem Wojskowym Karola[2].

Służył w 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie[3][4][5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1705. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6], a 18 lutego 1928 mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 174. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W kwietniu tego roku został przeniesiony do 77 Pułku Piechoty w Lidzie na stanowisko dowódcy II batalionu[8][9]. W lipcu 1929 został przesunięty na stanowisko obwodowego komendanta Przysposobienia Wojskowego[10], a w marcu 1931 przesunięty na stanowisko kwatermistrza[11]. Z dniem 31 grudnia 1931 został przeniesiony w stan spoczynku[12][13]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[14].

W 1932 został burmistrzem Grodziska Wielkopolskiego. 1 maja 1935 został burmistrzem tymczasowym Nowego Tomyśla[15].

W 1921 po zmianie wyznania na ewangelicko-reformowane i uzyskaniu rozwodu z pierwszą żoną (nieznaną z imienia) poślubił w kościele ewangelicko-reformowanym w Warszawie 25 kwietnia 1922 roku Zofię Józefę z Mirewiczów[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b https://poczekalnia.genealodzy.pl/pliki/AP-Warszawa/USCWarszawa_JeszczeNieWAPW/0182_EwReformowane/EwRef_1922MZ/M/032-033.jpg
  2. ↑ Krzowski (sic!) Czesław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-11-15].
  3. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 124, 718.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 230, 420.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 214, 363.
  6. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 66.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 47.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 137.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 91, 184.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 210.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 118.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 225.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 351. sprostowano datę przeniesienia w stan spoczynku z „31 sierpnia 1931” na „31 grudnia 1931”.
  14. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 327, 990.
  15. ↑ Kronika miejscowa i zamiejscowa. „Orędownik na powiat nowotomyski”. 53, s. 3, 1935-05-07. Nowy Tomyśl. .
  16. ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 214.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 91.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 230, tu trzykrotnie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Czesław_Krzowski&oldid=71866803”