Czesław Mankiewicz

Czesław Mankiewicz
	; Czesław Mankiewicz w latach 60.
	generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	20 grudnia 1920 ; Omsk
Data i miejsce śmierci	6 stycznia 1990 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1945–1968
Siły zbrojne	ludowe Wojsko Polskie
Formacja	Wojska Obrony Powietrznej Kraju
Jednostki	Wojska Obrony Powietrznej Kraju
Stanowiska	dowódca WOPK
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Czesław Mankiewicz (ur. 20 grudnia 1920 w Omsku, zm. 6 stycznia 1990 w Warszawie) – generał dywizji WP, w latach 1962–1967 dowódca Wojsk Obrony Powietrznej Kraju (WOPK).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Aleksandra, dziennikarza i pracownika umysłowego oraz Marii. W 1938 zdał maturę w Gimnazjum Towarzystwa Ziemi Mazowieckiej w Warszawie. Do wybuchu II wojny światowej zaliczył I rok studiów na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej.

W latach 30. był działaczem młodzieżowych organizacji PPS i OMS „Spartakus”, a podczas okupacji niemieckiej ZWW, ZWM i PPR. Kierownik techniki KC PPR od powstania partii w styczniu 1942. 12 lutego 1943 został aresztowany przez Gestapo. Był więziony w Auschwitz i na Majdanku.

Od 1945 oficer polityczno-wychowawczy, następnie skończył kurs pilotażu. W 1955 r. został dowódcą pułku lotniczego, trzy lata później został generałem brygady i zastępcą dowódcy Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju. W 1962 został dowódcą Wojsk Obrony Powietrznej Kraju, a w 1963 generałem dywizji. Odwołany w 1967 na fali czystek antysemickich w Wojsku Polskim. W marcu 1968 przeniesiony w stan spoczynku.

Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera BII-1-2)^[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Sztandaru Pracy I klasy (1964)^[2]
Order Krzyża Grunwaldu III klasy
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych
Krzyż Partyzancki
Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946)^[3]
Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Medal 10-lecia Polski Ludowej
Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1967)^[4]
Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR, 1965)^[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
↑ Lista odznaczonych [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 20 lipca 1964, s. 2.
↑ M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.
↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 13, 15 sierpnia 1967, s. 1-2.
↑ Jubileuszowy medal "Dwadzieścia lat zwycięstwa" wręczono delegacji polskiej w Moskwie" [w:] Głos Słupski, nr 113, 12 maja 1965, s. 1

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

H. P. Kosk – Generalicja polska, tom II, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 2001.
Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990, Toruń 2010.

[1] Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

[2] Lista odznaczonych [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 20 lipca 1964, s. 2.

[3] M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.

[4] Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 13, 15 sierpnia 1967, s. 1-2.

[5] Jubileuszowy medal "Dwadzieścia lat zwycięstwa" wręczono delegacji polskiej w Moskwie" [w:] Głos Słupski, nr 113, 12 maja 1965, s. 1

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]