Czesław Olszewski (fotograf)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Olszewski
Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1894
Grójec

Data i miejsce śmierci

11 października 1969
Warszawa

Zawód, zajęcie

fotograf

Narodowość

polska

Foto: Czesław Olszewski
Foto: Czesław Olszewski
Foto: Czesław Olszewski. Willa Romualda Gutta przy ul. Kieleckiej 33a w Warszawie – na fotografii kolorowej wykonanej w 1937
Grób Czesława Olszewskiego na cmentarzu Powązkowskim

Czesław Olszewski (ur. 19 czerwca 1894 w Grójcu, zm. 11 października 1969 w Warszawie) – polski fotograf, dokumentalista[1]. Współzałożyciel Syndykatu Fotoreporterów Rzeczypospolitej Polskiej[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Czesław Olszewski syn Hilarego Pawła Olszewskiego (1861–1914) i Władysławy Olszewskiej (1863–1944)[2][1]. Ukończył gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim[2]. Związany z warszawskim środowiskiem fotograficznym – od połowy lat 20. XX wieku mieszkał i pracował w Warszawie[1][2]. Fotografował od 1925 roku – początki podczas niedokończonych studiów (Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej)[1][3]. W latach 1929–1941 był wykładowcą Miejskich Kursów Fototechnicznych w Warszawie[4][3]. Od początku lat 30. XX wieku jako fotograf współpracował z czasopismami Arkady oraz Architektura i Budownictwo[1]. W 1938 był jednym ze współzałożycieli Syndykatu Fotoreporterów Rzeczypospolitej Polskiej[1]. W latach 1945–1946 był dyrektorem Liceum Technik Plastycznych w Tarnowie[4]. Po 1946 ponownie zamieszkał w Warszawie – pracował w Wydziale Oświaty Kultury i Sztuki Zarządu Miejskiego Warszawy[1].

Miejsce szczególne w jego twórczości zajmowała fotografia architektury (w dużej części poświęcona Warszawie)[5], fotografia dokumentacyjna (m.in. fotografia eksponatów na wystawach w Paryżu – 1937 i Nowym Jorku – 1939), fotografia krajobrazowa, fotografia krajoznawcza oraz fotografia pejzażowa[3][4][6].

Czesław Olszewski uczestniczył w wielu wystawach[1]; indywidualnych, zbiorowych oraz pokonkursowych – podczas których otrzymywał nagrody i wyróżnienia (m.in. był laureatem indywidualnej nagrody w Wielkim Konkursie Fotograficznym Piękno Warszawy, w 1937 roku)[4][6]. Jego fotografie były publikowane w licznych wydawnictwach albumowych (m.in. był autorem zdjęć do albumów Sztuka Sakralna w Polsce oraz Łazienki Warszawskie)[1][6]. W 1937 był twórcą własnej techniki fotograficznej (opracowanej na potrzeby wystawy Warszawa przyszłości, przygotowanej przez prezydenta Stefana Starzyńskiego) – techniki plastycznych przeźroczy, dającej efekt zbliżony do trójwymiarowości[4]. Technikę plastycznych przeźroczy opatentował w 1957 roku[1].

Czesław Olszewski zmarł 11 października 1969, pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 284d wprost, rząd 2, grób 26)[1].

Prace Czesława Olszewskiego znajdują się w zbiorach m.in. Biblioteki Narodowej, Biblioteki Politechniki Warszawskiej, Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk, Muzeum Narodowego w Warszawie, Zamku Królewskiego w Warszawie[1].

Publikacje (albumy)[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m Czesław Olszewski – fotograf i profesor [online], web.archive.org, 2 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-02].
  2. a b c Czesław Olszewski – Muzeum im. Kazimierza Pułaskiego w Warce [online], web.archive.org, 2 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-02].
  3. a b c Wacław Żdżarski – Historia fotografii warszawskiej, str. 177–178. Wydawca – Państwowe Wydawnictwo Naukowe (1974)
  4. a b c d e Fotografie polskiej architektury międzywojennej w PKiN – fotopolis.pl [online], archive.fo, 2 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-02].
  5. Bardziej architektura czy bardziej fotografia? Zdjęcia Czesława Olszewskiego | obieg.pl [online], web.archive.org, 2 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-02].
  6. a b c Sztuka Patrzenia – Architektura w fotografii Czesława Olszewskiego [online], web.archive.org, 2 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-02].
  7. Raster [online], rastergallery.com [dostęp 2022-09-16].
  8. DSH - Publikacje [online], dsh.waw.pl [dostęp 2022-09-16].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]