Czesław Radzewicz
| Państwo działania | |
|---|---|
| profesor nauk fizycznych | |
| Specjalność: fizyka laserów[1] | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja |
1990[1] |
| Profesura |
31 października 2000[1] |
Czesław Radzewicz – polski fizyk, dr hab. nauk fizycznych, profesor zwyczajny Instytutu Fizyki Doświadczalnej im. Stefana Pieńkowskiego Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego[1][2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent studiów fizycznych na Uniwersytecie Warszawskim[3]. Obronił pracę doktorską, w 1990 habilitował się na podstawie rozprawy zatytułowanej Światło chaotyczne ze stałą amplitudą w procesach wymuszonego rozpraszania ramanowskiego[1]. 31 października 2000 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk fizycznych[1]. Został zatrudniony na stanowisku profesora w Instytucie Chemii Fizycznej Polskiej Akademii Nauk[1].
Jest profesorem zwyczajnym w Instytucie Fizyki Doświadczalnej im. Stefana Pieńkowskiego na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego[1][2].
Wśród wypromowanych przez niego doktorów znaleźli się: Piotr Wasylczyk oraz Piotr Fita[2].