Czterdziestu męczenników z Sebasty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świętych
Czterdziestu męczenników z Sebasty
męczennicy
Ilustracja
Czterdziestu męczenników z Sebasty
(XVIII-wieczna ikona)
Miejsce urodzenia

Kapadocja

Data i miejsce śmierci

9 marca 320
Sebasta

Czczeni przez

Kościół katolicki,
kościoły ewangelickie,
Koptyjski Kościół Ortodoksyjny,
Apostolski Kościół Ormiański,
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

9 lub 10 marca[a],
9/22 marca[b]

Czterdziestu męczenników z Sebasty (cs. Со́рок Севасти́йских му́чеников; zm. 9 marca 320 w Sebaście) – rzymscy żołnierze Legio XII Fulminata (legionu rzymskiego, zwanego „Piorunującym”), męczennicy chrześcijańscy i święci Kościoła katolickiego, ewangelickiego, koptyjskiego, ormiańskiego oraz prawosławnego[1].

W historii[edytuj | edytuj kod]

Byli kapadockimi chrześcijanami w czasach rządów św. Konstantyna i Licyniusza. W 313 obydwaj cesarze wydali Edykt mediolański, wprowadzający swobodę wyznania w Cesarstwie Rzymskim, jednak rządzący we wschodniej części cesarstwa Licyniusz kilka lat później przestał go respektować. Na swoim obszarze władzy rozpoczął prześladowania przed spodziewanym konfliktem zbrojnym z Konstantynem. Obawiając się przejścia oddziałów chrześcijańskich na stronę nieprzyjaciela, chciał zmusić żołnierzy XII legionu do złożenia ofiary bogom pogańskim, a tym samym do wyrzeczenia się wiary. Część legionistów odmówiła, zbiorowo odmawiając modlitwy. Ponieważ nie udało się ich ukamienować, wystawiono ich na mróz bez odzienia, aż do zamarznięcia na śmierć, a następnie ciała spalono w okolicach Sebasty.

Kult[edytuj | edytuj kod]

Pamięć świętych czterdziestu męczenników w Kościele prawosławnym czci się zawsze podczas Wielkiego Postu; w ten dzień sprawowana jest liturgia uprzednio poświęconych darów.

Do rozpowszechnienia kultu męczenników przyczyniła się cesarzowa św. Pulcheria z Konstantynopola, w VI wieku poświadczał go również św. Grzegorz z Tours. W swych homiliach wspominali o nich Bazyli Wielki, Grzegorz z Nyssy i Efrem Syryjczyk.

Dzień obchodów[edytuj | edytuj kod]

Wspomnienie liturgiczne tych męczenników w Kościele katolickim obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci za Martyrologium Rzymskim (9 marca)[1].

Po wprowadzeniu reformy liturgicznej w 1969 roku (po Soborze watykańskim II) nie ujęto ich w kalendarzu rzymskim, chociaż nie podważa się faktu ich męczeństwa i występują w wydaniu Martyrologium z 2001 roku.

Kościół ewangelicki i katolicki w Polsce wspominają męczenników 10 marca.

Kościoły wschodnie, z uwagi na liturgię według kalendarza juliańskiego, wspominają męczenników 9/22 marca[c], tj. 22 marca według kalendarza gregoriańskiego.

W tym samym dniu w Polsce obchodzone jest nieformalne święto świeckie Dzień Mężczyzn. Prawdopodobnie lokalnie dzień ten świętowany był już przed 2000 rokiem w miejsce zniesionego wspomnienia męczenników[2].

Wykaz imienny[edytuj | edytuj kod]

Czterdziestu męczenników z Sebasty znanych jest z imion, jednakże w źródłach występują rozbieżności[3]. Erhard Gorys w Lexikon der Heiligen[4] podaje jak niżej:

  • Akacjusz
  • Aecjusz
  • Aleksander
  • Angias
  • Atanazy
  • Chudion
  • Cyryl
  • Cyriusz
  • Domicjan
  • Domnus (lub Juwenalis)
  • Ekdytiusz
  • Eunojkus
  • Eutyches
  • Eutychiusz
  • Filoktymon
  • Flawiusz
  • Gorgoniusz
  • Helianus
  • Helias
  • Herakliusz

  • Hezychiusz
  • Jan (lub Julian)
  • Kajus
  • Kandidus
  • Klaudiusz
  • Ksanteas
  • Leoncjusz
  • Lizymach
  • Meliton
  • Mikołaj
  • Pryskus
  • Sacerdon
  • Sewerian
  • Syzynus
  • Smaragdus (lub Bazylides)
  • Teodul
  • Teofil
  • Walens
  • Walerian
  • Wibian

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Vierzig Märtyrer von Sebaste [online], Ökumenisches Heiligenlexikon (niem.).
  2. Dzień Mężczyzn na antidotum.org [opublikowano: 2004-03-08]
  3. Santi Quaranta Martiri di SebasteSanti Beati (wł.)
  4. Lexikon der Heiligen. München: dtv Verlagsges., 2008 ISBN 978-3-423-34149-3 (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]