Dół czaszki tylny
Dół czaszki tylny (łac. fossa cranii posterior) – największy, najgłębszy i najniżej położony dół wewnętrzny podstawy czaszki. Utworzony jest przez grzbiet siodła tureckiego, stok kości klinowej, kość potyliczną, część skalistą i sutkową kości skroniowej oraz przez kąt sutkowy kości ciemieniowej. Mieści móżdżek, most Varola i rdzeń przedłużony.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielki słownik medyczny