Dębogórze (wieś)
54°35′28″N 18°27′30″E/54,591111 18,458333
| wieś | |
 Leśniczówka Zaklęty Zamek | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
2456[2] |
| Strefa numeracyjna |
58 |
| Kod pocztowy |
81-198, 84-230 (Dębogórze-Wybudowanie)[3] |
| Tablice rejestracyjne |
GPU |
| SIMC |
0164115 |
Położenie na mapie gminy Kosakowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu puckiego  | |
| 54°35′28″N 18°27′30″E/54,591111 18,458333[1]
| |
| Strona internetowa | |
Dębogórze (kaszb. Dãbògòrzé) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Kosakowo. Wieś założona w 1224 roku.
Około 2 km na południowy zachód od głównej części wsi leży jej część Dębogórze-Wybudowanie.
W Dębogórzu urodził się Jan Radtke.
Wieś Opactwa Cystersów w Oliwie w powiecie puckim województwa pomorskiego w II połowie XVI wieku[4].
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dębogórze, po jej zniesieniu w gromadzie Kosakowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Nazwa miejscowości[edytuj | edytuj kod]
Do 1867 roku jako Dembogorsz i Dębowa Góra[5]. W 1868 pruska administracja dokonała zniemczenia nazwy wprowadzając formę sztuczną ahistoryczną niem. Eichenberg, choć jeszcze na początku XX wieku na mapach znaleźć można było także nazwę w wersjach Dembogorze czy Dembogorsch (w istocie dotyczyła ona Suchego Dworu). Tę drugą formę w czasie niemieckiej okupacji hitlerowskiej zastąpiono nazwą Gotenhof, czyli Dziedziniec Gotów.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 23501
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 224, 225 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w.: rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 103.
- ↑ Westpreußisches Ortsverzeichnis. [dostęp 2020-02-01]. (niem.).
- Siedziba gminy: Kosakowo
| Wsie | |
|---|---|
| Pozostałe miejscowości |
