Przejdź do zawartości

Dębowa Góra (województwo śląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dębowa Góra
wieś
Ilustracja
Fragment miejscowości
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

lubliniecki

Gmina

Boronów

Liczba ludności (2008)

111

Strefa numeracyjna

35

Kod pocztowy

42-283[2]

Tablice rejestracyjne

SLU

SIMC

0132227

Położenie na mapie gminy Boronów
Mapa konturowa gminy Boronów, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Dębowa Góra”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dębowa Góra”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Dębowa Góra”
Położenie na mapie powiatu lublinieckiego
Mapa konturowa powiatu lublinieckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Dębowa Góra”
Ziemia50°41′22″N 18°56′20″E/50,689444 18,938889[1]

Dębowa Góra (niem. Dembowa Gora[3]) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, w gminie Boronów.

W latach 1975–1998 położona była w województwie częstochowskim

Wieś założona została jako osada najprawdopodobniej w XVIII wieku. Wiadomo, że na tym terenie w 1774 roku założona została niemiecka osada robotników leśnych. W dwudziestoleciu międzywojennym istniała w Dębowej Górze szkoła. Po 1922 r. wieś posiadała pieczęć napisową z legendą Gmina – DĘBOWA GÓRA – Powiat Lubliniecki[4]. Do roku 1945 wieś posiadała prawa gminne.

Według miejscowych podań w okolicach wioski zamieszkiwali pustelnicy, utrzymujący się z datków płaconych przez pątników.

W okolicy wsi swe źródło ma rzeka Konopka.

Kapliczki w Dębowej Górze
Kapliczka św. Jana Nepomucena
Kaplica z XVIII wieku

W XIX i na początku XX wieku Dębowa Góra otoczona była wysokim drewnianym ogrodzeniem, chroniącym pola mieszkańców przed dzikami, które były celowo hodowane w okolicznych lasach przez właścicieli wioski z rodu Hohenlohe.

W Dębowej Górze znajduje się powierzchniowy pomnik przyrody ożywionej. Jest to płat roślinności górskiej z liczydłem górskim w łęgu nadstrumykowym. Został uznany za pomnik przyrody w 1996 r. Na terenie sołectwa znajdują się dwie położone obok siebie kaplice z XVIII wieku, jedna z nich poświęcona jest świętemu Janowi Nepomucenowi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 23556
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 225 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. http://www.kudella-ahnenforschung.de/37-51%20Kreis%20Lublinitz%202%20Koschentin.jpg
  4. Aleksandra Starczewska-Wojnar, Pieczęcie gmin wiejskich dawnego powiatu lublinieckiego (1805–1939), „Szkice Archiwalno-Historyczne”, 21 (2024), s. 26, DOI10.61516/szkice21_2024/starczewska (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]