Dłubnia (Kraków)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dłubnia
Państwo

 Polska

Miasto

Kraków

Dzielnica

XVII Wzgórza Krzesławickie

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, u góry znajduje się punkt z opisem „Dłubnia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Dłubnia”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Dłubnia”
Ziemia50°05′44,4″N 20°02′04,2″E/50,095667 20,034500
Dłubnia na mapie z 1914 roku

Dłubnia – osiedle w Krakowie wchodzące w skład Dzielnicy XVII Wzgórza Krzesławickie. Dawniej wieś podkrakowska.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dłubnia była niewielką wsią zlokalizowaną w dolinie rzeki Dłubni, na lewym jej brzegu, niecałe 8 km na północny wschód od centrum Krakowa. W 1914 roku w ramach przygotowań Twierdzy Kraków do oblężenia, zabudowania Dłubni zostały co najmniej częściowo rozebrane, a ludność przesiedlona. Przez pewien czas w XX wieku Dłubnia była przysiółkiem Zesławic. W latach 30. XX wieku liczyła 25 domów[1].

W 1951 roku Dłubnia została włączona do Krakowa jako część LXI dzielnicy katastralnej Zesławice[2]. W latach 50. XX wieku nasyp nowo budowanej linii kolejowej nr 95 podzielił dawną wieś na dwie części. Po II wojnie światowej w wyniku wywłaszczeń z gruntów rolnych i rosnącej urbanizacji najbliższej okolicy związanej z budową nowej zabudowy mieszkaniowej, głównie jednorodzinnej - Osiedle Na Stoku, nastąpiło gwałtowne odejście od tradycyjnego, rolniczego gospodarowania.

Historyczna zabudowa dawnej wsi znajduje się wzdłuż ulic Petőfiego, Zakładowej i Zesławickiej oraz po północnej stronie ulicy Łowińskiego. Obecnie ze starej zabudowy wsi pozostały pojedyncze obiekty, np. duży dom mieszkalny przy ulicy Petőfiego 1, prawdopodobnie wybudowany bezpośrednio po zakończeniu I wojny światowej.

Od nazwy wsi pochodzi nazwa wybudowanego w latach 90. XIX wieku na pobliskim wzgórzu fortu pancernego „Dłubnia” (nr 49a). Wcześniej, na wzgórzu nad Dłubnią znajdował się niezachowany do dnia dzisiejszego szaniec piechoty IS-VI-1.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mapa okolic Dłubni z 1933 roku
  2. Bogusław Luchter, Katedra Gospodarki Regionalnej: Jednostki katastralne jako podstawa badań struktury użytkowania ziem w mieście Krakowie. [w:] Zeszyty Naukowe nr 821 Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie [on-line]. 2010. [dostęp 2019-06-14].