Długie (powiat stargardzki)
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
350 |
| Strefa numeracyjna |
91 |
| Kod pocztowy |
73-120[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZST |
| SIMC |
0773363 |
Położenie na mapie gminy Chociwel | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego | |
| Strona internetowa | |
Długie (niem. Langenhagen) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Chociwel, na Pojezierzu Ińskim, położona 6,5 km na południowy wschód od Chociwla (siedziby gminy) i 26 km na północny wschód od Stargardu (siedziby powiatu).
Pierwsi ludzie zamieszkiwali wieś już w okresie starożytności. Znaleziska archeologiczne wskazują, że na obszarze wsi żyli ludzie w okresie lateńskim, w czasach kultury jastorfskiej, tj.: od około 600 r. p.n.e., do 1 n.e.
W latach 1945-54 siedziba gminy Długie. W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Długie, po jej zniesieniu w gromadzie Chociwel. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego. W skład sołectwa Długie wchodzi kolonia Płątkowo, leżąca około kilometra na północny wschód od wsi.
Długie jest siedzibą parafii pw. św. Anny[3]. We wsi znajduje się jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej oraz Filia Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Chociwlu, działa tu także Koło Gospodyń Wiejskich.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- kościół p.w. św. Anny, późnogotycki, zbudowany z kamienia w XVI w., przesłonięty w XIX w. wieżą nakrytą czterospadowym dachem[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 24084.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 227 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Długie, woj. zachodniopomorskie. Strona oficjalna
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 466, ISBN 978-83-7495-133-3.