Długie Pobrzeże

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
ulica Długie Pobrzeże
Główne Miasto
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gdańsk

Długość

480 m

Przebieg
Ikona - początek deptaku w postaci skrzyżowania T z deptakiem.svg 0 Długi Targ / Zielony Most
Ikona deptak z lewej ulica.svg 70 ul. Chlebnicka
Ikona deptak z lewej deptak.svg 170 ul. Mariacka
Ikona deptak z lewej ulica.svg 220 ul. Świętego Ducha
Ikona deptak z lewej ulica.svg 300 ul. Szeroka
Ikona deptak z lewej ulica.svg 400 ul. Świętojańska
Ikona deptak z lewej ulica.svg 480 ul. Straganiarska
Deptak.svg Rybackie Pobrzeże
Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Długie Pobrzeże”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Długie Pobrzeże”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Długie Pobrzeże”
Ziemia54°20′57,6″N 18°39′24,5″E/54,349320 18,656800

Długie Pobrzeże (niem. Lange Brücke, kaszb. Dłudżé Mòstë[1]) – deptak nadwodny w Gdańsku na Głównym Mieście, ciągnący się wzdłuż zachodniego brzegu Motławy.

Wzdłuż ulicy znajdują się charakterystyczne dla architektury Gdańska bramy wodne. Ulica była niegdyś nazywana Długi Most[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki na temat przystani na tym brzegu Motławy pochodzą z XIV wieku. Przez wieki w miejscu dzisiejszego deptaku znajdowały się niepołączone ze sobą drewniane platformy różnej wysokości, służące do wyładunku i rozładunku statków. W XVII wieku doszło do ich połączenia w jeden pomost[2].

W 1858 podczas wizyty w Gdańsku, Jadwiga Łuszczewska tak opisała Długie Pobrzeże:

most nie rzucony przez rzekę, ale wzdłuż niej biegnący [...] wybudowany na palach pomost szeroki, tworzący po jednej stronie jakby ogromny chodnik zawsze pełen gwaru, obstawiony kramami, przy nim ciągle się mija statki i berlinki, tak na Motławie natłoczone, że z trudnością można wodę dojrzeć[3]

Długie Pobrzeże było także miejscem bówków - gdańskich rzezimieszków portowych[4].

Po II wojnie światowej ulica została odbudowana z betonowych elementów i wyłożona płytami ze szlifowanego marmuru[5].

6 maja 2019, w związku z budową kładki na północny cypel Wyspy Spichrzów, na wysokości Bramy św. Ducha doszło do zapadnięcia się części deptaka dla pieszych nad rzeką[6]. Po analizie uszkodzenia ustalono, że główną przyczyną zdarzenia było zużycie materiału: utrata nośności i postępująca korozja ponad stuletniej konstrukcji, a prace palowe przy budowanej kładce jedynie przyspieszyły ten proces[7]. Niezależnie od tego zdarzenia, w październiku 2019 przewidywano rozpoczęcie remontu Długiego Pobrzeża z terminem realizacji do listopada 2022[8]. Planowano tu nową nawierzchnię z kostki i płyt, remont murów oporowych i nowe elementy małej architektury. Ostatecznie uznano jednak, że remont nawierzchni poprzedzony zostanie remontem nabrzeża[9]. W zorganizowanym na tę okoliczność przetargu złożone oferty na wykonanie projektu modernizacji odcinka od Mostu Zielonego do Bramy Straganiarskiej wynosiły od 400 tysięcy do ponad 1,3 miliona złotych przy szacowanym kosztorysie inwestora w wysokości 600 tys. zł[10].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Obiekty[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Samp: Miasto czterdziestu bram. Gdańsk: marpress, 2000. ISBN 83-85349-71-5.