Długomiłowice

Długomiłowice
	wieś
	; Kościół pw. św. Marii Magdaleny
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Powiat	kędzierzyńsko-kozielski
Gmina	Reńska Wieś
Liczba ludności (2022)	1259
Strefa numeracyjna	77
Kod pocztowy	47-208
Tablice rejestracyjne	OK
SIMC	0502799
	Położenie na mapie gminy Reńska Wieś Długomiłowice
	Położenie na mapie Polski Długomiłowice
	Położenie na mapie województwa opolskiego Długomiłowice
	Położenie na mapie powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego Długomiłowice
	50°17′05″N 18°09′00″E/50,284722 18,150000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Długomiłowice (dodatkowa nazwa w j. niem. Langlieben^[4]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Reńska Wieś.

Częściami wsi są: Pierzchowice i Żabnik.

W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Długomiłowice, po jej zniesieniu w gromadzie Reńska Wieś.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa jest prawdopodobnie nazwą patronimiczną i wywodzi się od staropolskiego imienia męskiego „Długomiła”^[5] złożonego z członów Długo- („długi – rozciągnięty w przestrzeni”) oraz -mił („miły”) oznaczającego „miły ludziom wszędzie na dużym obszarze”.

Według niemieckiego geografa oraz językoznawcy Heinricha Adamy’ego pierwotna była polska nazwa, która później została zgermanizowana^[6]. W swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu Adamy wymienia jako najstarszą zanotowaną nazwę miejscowości Dlugo milowice, podając jej znaczenie „wurde übersetzt in Langlieben”, czyli po polsku „zostało przetłumaczone na Langlieben”^[6].

Podobny wywód prezentuje śląski pisarz Konstanty Damrot w swojej pracy o śląskim nazewnictwie z 1896 roku wydanej w Bytomiu. Wymienia on dwie nazwy - obecnie funkcjonującą, polską „Długomiłowice” oraz niemiecką „Langliebau”. W dokumencie z 1217 roku wydanym przez biskupa wrocławskiego Lorenza wymieniona jest w zlatynizowanej staropolskiej formie Dlugomilovici^[7]^[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

26 kwietnia 1376 r. – pierwsza wzmianka o Długomiłowicach – wymieniany jest właściciel wsi Henryk na Długomiłowicach;
1760 r. – miał tutaj kwaterę główną baron Gideon Ernest von Laudon;
czerwiec 1762 r. – obozuje tutaj pruski korpus pod dowództwem generała Paula van Wernera;
1 października 1898 r. – otwarcie linii kolejowej Reńska Wieś do Polska Cerekiew przebiegającej przez Długomiłowice
1945 r. – wieś zostaje poważnie zniszczona podczas walk pomiędzy wojskami niemieckimi a radzieckimi

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[8]:

park, z drugiej poł. XVIII-XIX w.

inne zabytki:

kościół pw. św. Marii Magdaleny, neogotycki.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 24232
↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05] .
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 228 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
↑ ^a ^b Konstanty Damrot: Die älteren Ortsnamen Schlesiens, ihre Entstehung und Bedeutung: mit einem Anhange über die schlesisch-polnischen Personennamen: Beiträge zur schlesischen Geschichte und Volkskunde. Beuthen: Verlag von Felix Kasprzyk, 1896, s. 59.
↑ ^a ^b HeinrichH. Adamy HeinrichH., Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 3, OCLC 456751858 (niem.).
↑ Grünhagen 1866 ↓, s. 84.
↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 37 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

ColmarC. Grünhagen ColmarC., Regesten zur Schlesischen Geschichte, Breslau: Josef Max & KOMP., 1866 (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Długomiłowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 39 .

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 24232

[2] NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05] .

[3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 228 [zarchiwizowane 2022-10-26] .

[MP-4] Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)

[Damrot-5] Konstanty Damrot: Die älteren Ortsnamen Schlesiens, ihre Entstehung und Bedeutung: mit einem Anhange über die schlesisch-polnischen Personennamen: Beiträge zur schlesischen Geschichte und Volkskunde. Beuthen: Verlag von Felix Kasprzyk, 1896, s. 59.

[Adamy-6] HeinrichH. Adamy HeinrichH., Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 3, OCLC 456751858 (niem.).

[CITEREFGrünhagen186684-7] Grünhagen 1866 ↓, s. 84.

[8] Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 37 .

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Wsie	Bytków Dębowa Długomiłowice Gierałtowice Kamionka Komorno Łężce Mechnica Naczysławki Poborszów Pociękarb Pokrzywnica Radziejów Reńska Wieś Większyce
Integralne części wsi	Brodek Kolonia Mechnica Wygoda
Była cz. wsi	Pierzchowice Wygon Żabnik