Dłutowanie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dłutownica łańcuchowa do gniazd prostokątnych

Dłutowanie – rodzaj obróbki skrawaniem polegający na skrawaniu materiału nożem umocowanym do suwaka wykonującego pionowy lub poziomy ruch posuwisto-zwrotny. Dłutowanie stosuje się do obróbki kształtów nieobrotowych jak uzębienie kół zębatych, krzywki, rowki pod wpusty itp. Obrabiarka do dłutowania nazywa się dłutownicą.

W stolarstwie do obróbki gniazd czopów stosuje się dłutownice łańcuchowe.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Górski E.: Poradnik narzędziowca. WNT, 1965. Wyd. I (Wyd. V/1989)