Długość całkowita (statek)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Porównanie długości całkowitej (oznaczonej LOA) z długością wodnicy ładunkowej (LWL)

Długość całkowita – w terminologii okrętowej: pozioma odległość pomiędzy najbardziej wysuniętymi do dziobu i rufy stałymi punktami kadłuba, mierzona w płaszczyźnie symetrii pomiędzy prostymi prostopadłymi do wodnicy konstrukcyjnej statku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Kabaciński, Stateczność i niezatapialność statku, Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie, Szczecin, 1993, str. 17.