DVB-T

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

DVB-T (ang. Digital Video Broadcasting – Terrestrial) – standard telewizji cyfrowej DVB nadawanej naziemnie, opublikowany po raz pierwszy w roku 1997[1]. Cyfrowe wideo, dźwięk i dane dodatkowe są przesyłane w strumieniu transportowym MPEG przy użyciu modulacji COFDM. Do kompresji audio/wideo wykorzystuje się standard MPEG-2 lub MPEG-4 (H.264). Następcą standardu DVB-T jest DVB-T2.

Budowa nadajnika i odbiornika[edytuj | edytuj kod]

Budowa nadajnika[edytuj | edytuj kod]

Schemat nadajnika systemu DVB-T

Nadajnik składa się z:

  • Kodera (MPEG-2 lub MPEG-4) – sygnał audio/wideo poddawany jest kodowaniu źródłowemu.
  • Dwóch multiplekserów – z multipleksera programowego otrzymuje się strumień programowy, czyli jeden strumień w skład którego wchodzą strumienie audio, wideo oraz danych, tylko z jednego kanału. Z kolei z multipleksera transmisyjnego otrzymuje się strumień transmisyjny, który składa się z pakietów o stałej długości oraz mogących pochodzić z różnych kanałów.
  • Układu sygnałów: pilota i TPS – pilot wykorzystywany jest do synchronizacji odbiornika z nadajnikiem. TPS zawiera zakodowane parametry modulacji.
  • Modulatora OFDM z 1704 lub 6816 nośnymi.
  • Przetwornika cyfrowo-analogowego (DAC) oraz modulatora wyjściowego na sygnał radiowy nadawany przez nadajnik telewizji naziemnej.

Schemat nadawania[edytuj | edytuj kod]

Dostępny bitrate (Mbit/s) w systemie DVB-T dla kanałów w pasmie 8 MHz
Modulacja Kodowanie korekcyjne Okres ochronny
1/4 1/8 1/16 1/32
QPSK 1/2 4.976 5.529 5.855 6.032
2/3 6.635 7.373 7.806 8.043
3/4 7.465 8.294 8.782 9.048
5/6 8.294 9.216 9.758 10.053
7/8 8.709 9.676 10.246 10.556
16-QAM 1/2 9.953 11.059 11.709 12.064
2/3 13.271 14.745 15.612 16.086
3/4 14.929 16.588 17.564 18.096
5/6 16.588 18.431 19.516 20.107
7/8 17.418 19.353 20.491 21.112
64-QAM 1/2 14.929 16.588 17.564 18.096
2/3 19.906 22.118 23.419 24.128
3/4 22.394 24.882 26.346 27.144
5/6 24.882 27.647 29.273 30.160
7/8 26.126 29.029 30.737 31.668
Dostępny bitrate (Mbit/s) w systemie DVB-T dla kanałów w pasmie 7 MHz
Modulacja Kodowanie korekcyjne Okres ochronny
1/4 1/8 1/16 1/32
QPSK 1/2 4.354 4.838 5.123 5.278
2/3 5.806 6.451 6.830 7.037
3/4 6.532 7.257 7.684 7.917
5/6 7.257 8.064 8.538 8.797
7/8 7.620 8.467 8.965 9.237
16-QAM 1/2 8.709 9.676 10.246 10.556
2/3 11.612 12.902 13.661 14.075
3/4 13.063 14.515 15.369 15.834
5/6 14.515 16.127 17.076 17.594
7/8 15.240 16.934 17.930 18.473
64-QAM 1/2 13.063 14.515 15.369 15.834
2/3 17.418 19.353 20.491 21.112
3/4 19.595 21.772 23.053 23.751
5/6 21.772 24.191 25.614 26.390
7/8 22.861 25.401 26.895 27.710

Budowa odbiornika[edytuj | edytuj kod]

Widmo sygnału DVB-T przy zastosowaniu modulacji OFDM w wersji z 8192 nośnymi

Odbiornik składa się z:

  • Układu wejściowego oraz przetwornika analogowo-cyfrowego (ADC).
  • Układu synchronizacji na podstawie sygnału pilota oraz TPS.
  • Przetwornika układu zmiennego.
  • Demodulatora OFDM.
  • Demultiplekserów strumienia programowego i transportowego na rozdzielone cyfrowe sygnału audio/wideo oraz danych.
  • Dekodera (MPEG-2 lub MPEG-4).

Naziemna telewizja cyfrowa w Polsce[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Telewizja naziemna, w sekcji Telewizja cyfrowa.
 Osobny artykuł: Naziemna telewizja cyfrowa w Polsce.

W Polsce planem przejścia na telewizję cyfrową zajmuje się Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji oraz Urząd Komunikacji Elektronicznej. Ostatnie ustalenia wskazują na wybór MPEG-4 jako metody kompresji, pierwszy multipleks telewizyjny ruszył we wrześniu 2009 roku[2]. Sygnał analogowy ma być wyłączany począwszy od czerwca 2011, zakończenie nadawania ostatnich analogowych programów zostało zaplanowane na 31 lipca 2013 roku[2].

Dnia 24 marca 2009 Ministerstwo Infrastruktury poinformowało, że uzgodnione rozporządzenie w sprawie wymagań technicznych i eksploatacyjnych dla urządzeń konsumenckich służących do odbioru cyfrowych naziemnych transmisji telewizyjnych zostało skierowane do notyfikacji w Komisji Europejskiej. Rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 16 marca 2009 r., pod numerem 2009/155/PL, w następstwie czego rozporządzenie zostało ogłoszone 24 grudnia 2009 roku i znajduje się w Dzienniku Ustaw nr 221/2009 poz. 1742[3].

Zgodnie z rozporządzeniem jako podstawowe wymagania przyjęto parametry odbiornika naziemnej telewizji cyfrowej (DVB-T) zdefiniowane w specyfikacji ETSI TS 101 154 V.1.9.1 jako 25 Hz H.264/AVC HDTV video, MPEG-2 Layer 2 and E-AC-3 audio, for a Baseline IRD able to decode up to 1920 × 1080 interlaced 25 Hz video pictures or 1280 × 720 progressive 50 Hz video pictures.

Wspomniany dokument stanowi ważną wskazówkę dla konsumentów, którzy przy zakupie telewizyjnego sprzętu odbiorczego powinni zwracać uwagę, czy dany odbiornik DVB-T lub telewizor ze zintegrowanym tunerem DVB-T jest w stanie poprawnie odtwarzać obraz jakości HD (wysokiej rozdzielczości) zakodowany zgodnie ze standardem MPEG-4 (H.264/AVC) oraz dźwięk wielokanałowy zakodowany zgodnie ze standardem Dolby Digital Plus (EAC-3)[4].

Posiadacze telewizorów i odbiorników ze zintegrowanym dekoderem DVB-T/MPEG-2 wyposażonym w wejście do podłączenia modułu CI mogą zakupić moduł transkodujący z MPEG-4 na MPEG-2 w celu umożliwienia odbioru programów zakodowanych w MPEG-4. Trzeba jednak pamiętać, że powyższe rozwiązanie pozwoli jedynie na odbiór kanałów SD. Jest ono jednak jedynym ratunkiem dla urządzeń DVB-T/MPEG-2 o ile mają gniazda CI i stosownie przygotowane oprogramowanie.

Informacje nt. parametrów technicznych odbiornika naziemnej telewizji cyfrowej dla Polski dostępne są również na stronie internetowej Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji.

Obowiązujące w Polsce numery identyfikacyjne ONID, NID, TSID, SID i LCN dla programów i usług nadawanych w strumieniu DVB-T[edytuj | edytuj kod]

 Zasugerowano, aby zintegrować tę sekcję z artykułem Naziemna telewizja cyfrowa w Polsce (dyskusja).
Uzasadnienie: Ta sekcja nie dotyczy NTC jako takiej tylko NTC w Polsce, więc powinna zostać przeniesiona do stosownego artykułu.

Lista identyfikatorów ONID (Original Network IDentification), NID (Network IDentification), TSID (Transport Stream IDentification), SID (Service IDentification) i LCN (Logical Channel Number) prowadzona jest przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji. Wartości identyfikatorów związanych z danym programem/usługą zawarte są w części technicznej decyzji Przewodniczącego KRRiT o wprowadzeniu programu do multipleksu cyfrowego[5]. W każdym kraju prowadzony jest jednolity rejestr tych wartości który pozwala na uniknięciu konfliktów. Operatorzy multipleksów albo dostają przydzielone wartości albo je zgłaszają w celu rejestracji i tym samym rezerwują je co pozwala unikać powtarzania tego co w kraju, sieci lub multipleksie powtarzać się nie powinno.

ONID[edytuj | edytuj kod]

Oryginalny identyfikator sieci (ONID) – kod specyficzny dla danego kraju – dla wszystkich sieci cyfrowych na terenie Polski obowiązuje kod 0x2268 (hex – szesnastkowy system liczbowy).

NID[edytuj | edytuj kod]

Identyfikator sieci (NID) używany dla identyfikacji podsieci (np. na wydzielonym obszarze lub regionie), o wartościach zawartych w tabeli:

Region (województwo) NID (hex)
Cały kraj 0x3401
Cały kraj – usł. mobilna 0x3402
Dolnośląskie 0x3410
Kujawsko-Pomorskie 0x3411
Łódzkie 0x3412
Lubelskie 0x3413
Lubuskie 0x3414
Małopolskie 0x3415
Mazowieckie 0x3416
Opolskie 0x3417
Podkarpackie 0x3418
Podlaskie 0x3419
Pomorskie 0x341A
Śląskie 0x341B
Świętokrzyskie 0x341C
Warmińsko-Mazurskie 0x341D
Wielkopolskie 0x341E
Zachodniopomorskie 0x341F

TSID[edytuj | edytuj kod]

Identyfikator strumienia transportowego (TSID) definiuje poszczególne multipleksy naziemne i przyjmuje wartości zawarte w tabeli:[6]

Nazwa multipleksu TSID; pierwszy numer (hex) identyfikuje multipleks)
MUX1 0x1xxx
MUX2 0x2xxx
MUX3 0x3xxx
rezerwa 0x4xxx
MUX5 0x5xxx
MUX6 0x6xxx
MUX8 (w paśmie III) 0x7xxx
MUX lokalne (L1-L8) 0x8xxx
rezerwa 0x9xxx - 0xExxx
MUX4 (TV mobilna) 0xFxxx

SID i LCN[edytuj | edytuj kod]

Identyfikator usługi/programu (SID) przypisany do danego konkretnego programu/usługi oraz deskryptor LCD (Logical Channel Descriptor) składający się z logicznego numeru kanału/programu (LCN) definiującego kolejność programów/kanałów oraz znacznika widoczności usługi (visible_service_flag) pozwalającego na wyświetlanie (wartość 1) lub niewyświetlanie danego programu na liście usług i w EPG:[6]

Nazwa usługi/programu SID LCN visible_service_flag
TVP1 HD 1 1 1
TVP2 HD 2 2
Polsat 3 4
TVN 4 5
TV4 5 6
TV Puls 6 7
TVP3 Białystok 7 3
TVP3 Bydgoszcz 8
TVP3 Gdańsk 9
TVP3 Gorzów Wielkopolski 10
TVP3 Katowice 11
TVP3 Kielce 12
TVP3 Kraków 13
TVP3 Lublin 14
TVP3 Łódź 15
TVP3 Olsztyn 16
TVP3 Opole 17
TVP3 Poznań 18
TVP3 Rzeszów 19
TVP3 Szczecin 20
TVP3 Warszawa 21
TVP3 Wrocław 22
TVN7 23 8
TVN 7 HD 48
Puls 2 24 9
TV6 25 10
Super Polsat 26 11
Eska TV 27 12
TTV 28 13
Polo TV 29 14
ATM Rozrywka 30 15
TVP Kultura 31 30
TVP Historia 32 31
TVP Sport 33 32
TVP Rozrywka 34 33
TVP Info HD 35 34
Telewizja Łużyce (L1) 36 21
Telewizja TVT (L2) 37 22
NTL Radomsko (L3) 38 23
TVP Polonia 40 28
Zwolnione po nieuruchomionych multipleksach lokalnych 41, 43 25, 26
Programy w innej rozdzielczości 44-45 -
Polsat HD 46 162
TVN HD 47 800
TVN 7 HD 48 801
TTV HD 49 802
TV Trwam 50 16
TVP ABC 51 29
Stopklatka TV 52 17
Fokus TV 53 18
TVP (MUX 8) 54 35
55 36
56 37
Metro 57 38
Zoom TV 58 39
Nowa TV 59 40
WP 60 41
(TV1-TV8) – MUX6 39, 42, 61-69 19, 20, 24, 27, 42-48
Stars.TV 72 52
Eska TV Extra 73 53
TVS HD 76 54
Mango 24 77 55
Tele 5 79 58
TV Republika 80 59
Nobox TV 81 60
Epic Drama 82 61
Polsat Viasat History 83 62
Rezerwa 70, 71, 74, 75, 78, 82-100 49-51, 56, 57, 61-100
Radio Silesia 4123 161
Kanały MUX 4 (TV Mobilna)
Polsat News 101 101
TVP Seriale 102 102
Polsat Sport 103 103
Polsat Film 104 104
Comedy Central 105 105
Nickelodeon 106 106
Kino Polska 107 107
Polsat Sport Extra 108 108
Polsat News 109 109
Comedy Central Family 122 122
Polsat Café 123 123
Polsat Play 124 124
TVN Style 125 125
Rezerwa 110-121, 126-133
Muzo.fm 4096 134 0
Polskie Radio 4097 135
RMF FM 4098 136
RMF Maxxx 4099 137
Radio ZET 4100 138
Antyradio 4101 139
Plus 4102 140
Złote Przeboje 4103 141
Tok FM 4104 142
Roxy FM 4105 143
Eska Rock 4106 144
Bajka 4107 145
Rezerwa 4108-4122 146-160
Inne usługi w MUX4 8192-8198 163-167

Kolejne programy/usługi definiowane będą przez kolejne identyfikatory SID i LCN w porządku wynikającym z kolejności uzyskiwania prawa do umieszczania ich w multipleksach cyfrowych. Identyfikatory te przypisane są do konkretnego programu/usługi i w przypadku przenoszenia ich do innego multipleksu nie powinny ulegać zmianie.

Service type[edytuj | edytuj kod]

Kod rodzaju usługi (Service type) określający typ usługi (HDTV, SDTV, radio, inne) w danej kategorii oraz priorytet wyboru usługi w ramach tej samej kategorii

Kategoria usług Rodzaj usługi Service type (hex) Priorytet w ramach kategorii
TV SDTV / MPEG-2 0x01 3
SDTV / MPEG-4 0x16 2
HDTV / MPEG-4 0x19 1
TV o niskiej rozdzielczości na urządzenia przenośne 0x80 4
Inna Inny Inny
Radio Programy radiowe / MPEG-1, 2 Warstwa 2 0x02 2
Programy radiowe / AC-3, E-AC-3 0x0A 1
Inna Inny Inny
Teletekst Transmisja danych teletekstu 0x03 Inny
SSU
(System Software Updates) 		Transmisja danych dla SSU 0x0C Inny
Transmisja danych Transmisja danych Inny Inny
Inna Inna Inny Inny

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ What is DVB-T? (ang.). www.radio-electronics.com. [dostęp 9 kwietnia 2010].
  2. ↑ a b Harmonogram cyfryzacji w Polsce | TV naziemna - świat - SATKurier.pl, satkurier.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
  3. ↑ Dz.U. z 2009 r. Nr 221, poz. 1742
  4. ↑ Ministerstwo Cyfryzacji: Dobre praktyki w zakresie nadawania DVB-T w Polsce (pol.). W: cyfryzacja.gov.pl [on-line]. Maj 2011, Maj 2011. [dostęp 2012-09-27].
  5. ↑ Stanowisko Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 6 maja 2014 roku w sprawie nadania programom i usługom w strumieniu DVB-T obowiązujących w Polsce numerów identyfikacyjnych ONID, NID, TSID, SID i LCN. (pol.). Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, 2014-05-06. [dostęp 2014-05-06].
  6. ↑ a b Stanowisko Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 1 marca 2016 r. w sprawie nadania programom i usługom w strumieniu DVB-T obowiązujących w Polsce numerów identyfikacyjnych ONID, NID, TSID, SID i LCN., 1 marca 2016 [dostęp 2017-01-02].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=DVB-T&oldid=54689591”