Dacia Valent

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dacia Valent
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1963
Mogadiszu

Data i miejsce śmierci

22 stycznia 2015
Rzym

Zawód, zajęcie

polityk

Dacia Valent (ur. 12 lutego 1963 w Mogadiszu, zm. 22 stycznia 2015[1] w Rzymie[2]) – włoska polityk somalijskiego pochodzenia, posłanka do Parlamentu Europejskiego III kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się jako córka somalijskiej księżniczki i włoskiego dyplomaty. Rodzina w 1980 osiedliła się w Udine. W 1985 jej szesnastoletni brat Giacomo zmarł od kilkudziesięciu ciosów nożem zadanych mu przez rówieśników z tej samej szkoły, znieważających go wcześniej z uwagi na kolor skóry[2][3]. Rok później Dacia Valent podjęła pracę w Polizia di Stato, jako policjantka służyła w Mediolanie i Palermo[4]. W 1989 w trakcie patrolu została zaatakowana przez pijanego napastnika, w czasie zdarzenia nie uzyskała pomocy od dwóch towarzyszących jej funkcjonariuszy. Opisała przebieg wydarzeń i ich zachowanie w mediach, co przyniosło jej rozpoznawalność i popularność[2][3][4].

W tym samym roku została kandydatką Włoskiej Partii Komunistycznej (PCI) do Europarlamentu[2]. Uzyskała mandat eurodeputowanej III kadencji, który wykonywała do 1994. Po rozpadzie PCI należała do Odrodzenia Komunistycznego[1]. Nie odnosiła później sukcesów wyborczych, w 2004 kandydowała do PE z ramienia komitetu, który zorganizował Antonio Di Pietro[5]. Od 1992 była przewodniczącą założonej wówczas organizacji pozarządowej SCORE, deklarującej działania przeciwko rasizmowi[6].

W 1995 została tymczasowo aresztowana pod zarzutem usiłowania zabójstwa swojego, stosującego wobec niej przemoc, partnera[2]. W 2003 przeszła na islam[3]. Założyła organizację IADL, mającą wspomagać muzułmanów we Włoszech i przeciwdziałać zniesławieniom[2]. W 2006 została oskarżona o udział w napadzie na polskiego imigranta. Rok później skazano ją na karę pozbawienia wolności i grzywnę za groźby i zniesławienie byłego dyrektora stacji telewizyjnej Telepadania[3]. W 2012 uznano ją za winną gróźb i pomówień kierowanych wobec pochodzącej z Maroka posłanki Souad Sbai[7]. Wzbudzała także kontrowersje swoją działalnością publicystyczną, zwłaszcza wulgarnymi wpisami na swoim blogu[2][3].

Dacia Valent zmarła 22 stycznia 2015 na atak serca w rzymskim szpitalu, gdzie była hospitalizowana w związku z innymi problemami zdrowotnymi[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-07-29].
  2. a b c d e f g h Muore l'ex europarlamentare Dacia Valent: dalle lotte antirazziste al carcere. la Repubblica.it, 26 stycznia 2015. [dostęp 2017-05-04]. (wł.).
  3. a b c d e Addio a Dacia Valent, fu la prima europarlamentare di colore. corriere.it, 26 stycznia 2015. [dostęp 2017-05-04]. (wł.).
  4. a b La Valent senza biglietto, lite sul bus. corriere.it, 3 stycznia 1998. [dostęp 2017-05-04]. (wł.).
  5. Europee del 12/06/2004. elezionistorico.interno.it. [dostęp 2017-05-04]. (wł.).
  6. Immigrazione. Costituita sezione italiana della „SCORE”. corriere.it, 27 lipca 1992. [dostęp 2017-05-04]. (wł.).
  7. Il tribunale condanna le offese della Valent. opinione.it, 31 maja 2012. [dostęp 2017-05-04]. (wł.).