Daniel Buren

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniel Buren
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 maja 1938
Boulogne-Billancourt

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Strona internetowa

Daniel Buren (ur. 23 maja 1938 w Boulogne-Billancourt) – francuski malarz i teoretyk sztuki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w École de Beaux-Arts w Paryżu. W 1965 odbyła się pierwsza wystawa jego obrazów i otrzymał nagrodę na Biennale w Paryżu, 1967 był członkiem grupy B.M.T.P. (wraz z O. Mossetem, A. Parmentierem i N. Toronim). W latach 70. opublikował teksty teoretyczne Limites critiques (1970) i Discordance/Cohérence (1976) będące postulatami całkowitego zerwania z tradycją malarską. Zredukował swoje malarstwo do elementarnych struktur - tworzył układy złożone z naprzemianległych białych i kolorowych pasów. Rozwijając tę zasadę zaczął wykorzystywać gotowe pręgowane tkaniny, zadrukowane w ten sam sposób arkusze papieru i przeźroczyste folie; prace wykonywał w konkretnych ramach danej wystawy i wnętrza. Swoim dziełom nie przypisuje żadnej wymowy - działania są uzależnione od kontekstów materialnych i duchowych, zmienności kolorów i formatów, z czym wiąże się pierwiastek czasu. Intencją neutralności swoich prac chce obalić mit artysty-twórcy, przekreślić indywidualizm i kierować się przeciw sztuczności sztuki tradycyjnej i nieuchronnej komercjalizacji dzieł artystycznych.

Bez tytułu
Arcos Rojos w Bilbao

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wielka Encyklopedia PWN, Warszawa 2001.