Dardo (armata)
Dardo (z wł. strzała) – włoski system artyleryjski obrony bezpośredniej zbudowany przez włoskie firmy Breda i OTO Melara. Składa się on z dwóch zbudowanych przez Bredę 40 mm armat Bofors strzelających pociskami wybuchowymi (HE), radaru kierowania ogniem (RTN-10X) oraz systemu kierowania ogniem (RTN-20X i Dardo). Jest to ostatni model z serii włoskiej broni przeciwlotniczej wywodzącej się ze szwedzkich dział automatycznych 40 mm Bofors[1].
Cel[edytuj | edytuj kod]
Głównym celem systemu jest obrona przed pociskami przeciwokrętowymi, bezzałogowymi statkami powietrznymi oraz inną bronią precyzyjnego rażenia. System ten może być również stosowany do zwalczania samolotów i śmigłowców, statków, małych jednostek pływających, pływających min i celów przybrzeżnych.
Instalacja[edytuj | edytuj kod]
DARDO jest zainstalowany w zamkniętej wieży z dwoma różnymi podstawami: Typ A z 440-nabojowym magazynem wewnętrznym i 292-nabojowym magazynem pod pokładem; Typ B tylko z wewnętrznym magazynem 440-nabojowym[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mark Fitzpatrick, Matthew Rodchenko and Joakim Wohlfeil, OTOBreda 40 mm/70 Bofors Compact, "Fast Forty" and other Variations, 10 września 2006.
- ↑ OtoMelara OtoBreda 40L70 DARDO CIWS close-in weapon system twin 40mm [online], www.seaforces.org [dostęp 2020-02-26].