Daremne żale
Daremne żale – wiersz Adama Asnyka. Utwór powstał 1 kwietnia 1877[1].
Forma[edytuj | edytuj kod]
Wiersz składa się z czterech strof czterowersowych. Zwrotki rymują się rymem krzyżowym abab[2]. Utwór jest napisany wierszem jambicznym[3]. Wersy nieparzyste są ośmiozgłoskowe męskie (sSsSsSsS), a parzyste siedmiozgłoskowe żeńskie (sSsSsSs).
Daremne żale – próżny trud,
Bezsilne złorzeczenia!
Przeżytych kształtów żaden cud
Nie wróci do istnienia.
Treść[edytuj | edytuj kod]
Wiersz Daremne żale pochodzi z tomiku Album pieśni[4]. Stanowi polemikę z poglądami starszej generacji twórców. Mieści się w szerszym sporze pozytywistów z romantykami. Wyraża zadumę nad nieuchronnym przemijaniem[4] i potrzebę zmian: Trzeba z Żywymi naprzód iść,/Po życie sięgać nowe. Poeta wskazuje, że dawne formy się przeżyły i w chwili napisania wiersza są jak uwiędłych laurów liść.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Adam Asnyk: Daremne żale. literat.ug.edu.pl. [dostęp 2016-12-31]. (pol.).
- ↑ Daremne żale - Analiza i interpretacja wiersza. daremne-zale.streszczenia.pl. [dostęp 2016-12-31]. (pol.).
- ↑ Wiktor Jarosław Darasz. Jamb. „Język Polski”. 4/LXXIX, s. 288-296, 1999. Towarzystwo Milośników Języka Polskiego. ISSN 0021-6941. (pol.).
- ↑ a b Karolina Marlęga: Daremne żale - interpretacja i analiza. pozytywizm.ostatnidzwonek.pl. [dostęp 2016-12-31]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Adam Asnyk: Daremne żale. wolnelektury.pl. [dostęp 2016-12-31]. (pol.).