Dario Castello

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dario Castello
Miejsce urodzenia

Wenecja

Pochodzenie

włoskie

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

kompozytor, instrumentalista

Dario Castellowłoski kompozytor i instrumentalista, działający w Wenecji na początku XVII wieku[1][2][3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Brak bliższych informacji na jego temat[1][3]. W Wenecji prowadził własny zespół muzyków grających na instrumentach dętych[2], grał w kapeli doży[2], a około 1625 roku stał na czele instrumentalistów kapeli bazyliki św. Marka[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Był autorem dwóch zbiorów sonat (wyd. Wenecja 1621 i 1629)[2][3], obejmujących łącznie 29 utworów na różne zestawy instrumentów[1]. Przyczynił się do rozwoju formy sonaty, którą ujmował jako wieloczęściowy cykl, w którym 2 lub 3 części są najczęściej opracowane na sposób fugowany[1]. Jego utwory cechują się bogatą inwencją melodyczną, wprowadzane są w nich krótkie wirtuozowskie ustępy na różne instrumenty, jako jedne z pierwszych posiadają też oznaczenia tempa niektórych części[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 45. ISBN 83-224-0223-6.
  2. a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 599. ISBN 0-02-865526-5.
  3. a b c Joseph P. Swain: Historical Dictionary of Baroque Music. Lanham: Scarecrow Press, 2013, s. 59. ISBN 978-0-8108-7824-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]