Dariusz Szpoper

Dariusz Szpoper
	; prof. dr hab., dr h.c. Dariusz Szpoper
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	1963 ; Drezdenko
	profesor nauk prawnych
	Specjalność: historia prawa polskiego, historia doktryn politycznych i prawnych
Alma Mater	Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Profesura	2010
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Gdański
Okres zatrudn.	do 2013
Uczelnia	Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Okres zatrudn.	od 2013
Uczelnia	Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Elblągu
Okres zatrudn.	obecnie
	Prodziekan ds. studenckich
Wydział	Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego
Okres spraw.	2008–2012
	Odznaczenia

Dariusz Szpoper (ur. 1963 w Drezdenku) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, do 2013 nauczyciel akademicki Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego^[1], a następnie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Maturę zdał w 1982 w I Liceum Ogólnokształcącym im. Ziemi Kujawskiej we Włocławku. W tym też roku rozpoczął studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego, kończąc je w 1987. Uzyskał wówczas tytuł zawodowy magistra prawa, przedstawiając napisaną pod kierunkiem prof. zw. dr. hab. Donalda Steyera pracę magisterską zatytułowaną Centroprawicowa opozycja antysanacyjna w Polsce w latach 1926-1939. W latach 1991-1994 odbył aplikację radcowską. W 1999 obronił na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu dysertację doktorską zatytułowaną Konserwatyści polscy byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Myśl polityczna i działalność w latach 1904-1939 (promotorem był prof. dr hab. Ryszard Łaszewski), uzyskując stopień naukowy doktora nauk prawnych. W 2003 na tym samym Wydziale na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. Pomiędzy caratem a snem o Rzeczypospolitej. Myśl polityczna i działalność konserwatystów polskich w guberniach zachodnich Cesarstwa Rosyjskiego w latach 1855-1862 (Gdańsk 2003) uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa – historii doktryn politycznych i prawnych. 26 lutego 2010 na wniosek Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu Prezydent RP Lech Kaczyński nadał mu tytuł naukowy profesora nauk prawnych^[2]. 16 marca 2015 Senat Uniwersytetu Państwowego im. Ivane Javakhishvili w Tbilisi nadał mu tytuł doktora honoris causa.

Do 2013 pracował w Katedrze Historii Państwa i Prawa Polskiego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego, prowadząc wykłady z historii prawa polskiego oraz historii doktryn politycznych i prawnych. W związku z likwidacją tej Katedry i wprowadzoną na Wydziale Prawa Uniwersytetu Gdańskiego reformą programową, która dokonała usunięcia z siatki programowej z puli zasadniczych przedmiotów historii doktryn politycznych i prawnych oraz historii prawa polskiego, podjął zatrudnienie na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskiem. Jest również zatrudniony w Instytucie Ekonomicznym w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Elblągu (obecnie Akademia Nauk Stosowanych).

W latach 2008-2012 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego ds. studenckich. Dwukrotnie otrzymywał w latach 2011 i 2012 przyznaną w plebiscycie studentów Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego nagrodę dla największego autorytetu na Wydziale^{potrzebne źródło}.

Jest członkiem Rady Programowej kwartalnika Pro Fide Rege et Lege, Rady Redakcyjnej periodyku Encyclopedia of Law. The Research and Development oraz zasiada w Radzie Naukowej Centrum Slawistyki im. Czesława Miłosza przy Uniwersytecie Witolda Wielkiego w Kownie. Jest również członkiem Rady Naukowej Instytutu Wielkiego Księstwa Litewskiego w Kownie oraz Rosyjskiego Towarzystwa Historycznego. Prowadził wykłady na Uniwersytecie Wileńskim, na Uniwersytecie Witolda Wielkiego w Kownie oraz w Instytucie Historii Rosyjskiej Rosyjskiej Akademii Nauk w Moskwie oraz na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym im. Łomonosowa. Od 2013 pełni funkcję profesora wizytującego w Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Prawniczym im. Olega Kutafina. Współpracuje również z Moskiewskim Państwowym Uniwersytetem Humanistycznym im. Michaiła Szołochowa oraz z Wydziałem Prawa Uniwersytetu Państwowego w Tbilisi im. Ivane Javakhishvili (Gruzja).

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

3 kwietnia 2008 – Nagroda Obojga Narodów, przyznana przez Zgromadzenie Parlamentarne Sejmów Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Litewskiej
24 września 2009 – Krzyż Rycerski Orderu „Za Zasługi dla Litwy”, nadany dekretem Prezydenta Republiki Litewskiej Valdasa Adamkusa, za dorobek naukowy
1 października 2012 – Medal Komisji Edukacji Narodowej
wrzesień 2012 – Medal im. Stanisława i Gabriela Narutowiczów, za rozwijanie działalności na polu współpracy polsko-litewskiej^[3]
6 grudnia 2013 – Gwiazda Dyplomacji Litwy, nadana przez Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Litewskiej za działalność naukową
8 lipca 2016 – Złoty Medal Rosyjskiego Towarzystwa Historycznego upamiętniający 150 lat istnienia tej organizacji^[4]

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Sukcesorzy Wielkiego Księstwa. Myśl polityczna i działalność konserwatystów polskich na ziemiach litewsko-białoruskich w latach 1904-1939, Gdańsk 1999
Przyczynki do historii prawa, Sopot 2000 (współaut.)
Aleksander Meysztowicz. Portret polityczny konserwatysty, Gdańsk 2001 (współaut.)
Pomiędzy caratem a snem o Rzeczypospolitej, Myśl polityczna i działalność konserwatystów polskich w guberniach zachodnich Cesarstwa Rosyjskiego w latach 1855-1862, Gdańsk 2003
Dzieje adwokatury gdańskiej, Gdańsk 2005 (współaut.)
Gente Lithuana, natione Lithuana. Myśl polityczna i działalność Konstancji Skirmuntt (1851 – 1934), Gdańsk 2009;
Polskie sądownictwo apelacyjne na Pomorzu w latach 1919-2015. Szkic do dziejów wymiaru sprawiedliwości w dwudziestopięciolecie wznowienia działalności Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, Gdańsk-Olsztyn 2015

Ponadto jest autorem około stu artykułów i recenzji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego – strona pracownika: prof. dr hab h.c. Dariusz Szpoper (data dostępu: 2017-04-30)
↑ Prof. Dariusz Szpoper, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2009-01-30] .^{[martwy link]}
↑ Katedra Historii Państwa i Prawa Polskiego Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Gdański. repozytorium.uni.wroc.pl. [dostęp 2014-08-28]. (pol.).
↑ Aktualności Katedra Historii Państwa i Prawa Polskiego i Doktryn Polityczno-Prawnych UWM. uwm.edu.pl. [dostęp 2016-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-13)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Prof. dr hab. Dariusz Szpoper, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2009-01-30] .^{[martwy link]}
Informacja o Nagrodzie Obojga Narodów
Informacja na stronie Uniwersytetu Gdańskiego

[1] Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego – strona pracownika: prof. dr hab h.c. Dariusz Szpoper (data dostępu: 2017-04-30)

[2] Prof. Dariusz Szpoper, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2009-01-30] .^{[martwy link]}

[3] Katedra Historii Państwa i Prawa Polskiego Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Gdański. repozytorium.uni.wroc.pl. [dostęp 2014-08-28]. (pol.).

[4] Aktualności Katedra Historii Państwa i Prawa Polskiego i Doktryn Polityczno-Prawnych UWM. uwm.edu.pl. [dostęp 2016-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-13)].

[1]

[2]

[3]

[4]