Davinson Sánchez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Davinson Sánchez
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Davinson Sánchez Mina

Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1996
Caloto

Wzrost

187 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Tottenham Hotspur

Numer w klubie

6

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2013–2016 Atlético Nacional 26 (0)
2016–2017 Ajax 32 (6)
2017– Tottenham Hotspur 134 (3)
W sumie: 192 (9)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011  Kolumbia U-15
2013  Kolumbia U-17 2 (0)
2014–2015  Kolumbia U-20 14 (0)
2016  Kolumbia U-23 2 (0)
2016–  Kolumbia 51 (1)
  1. Aktualne na: 5 grudnia 2022. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 5 grudnia 2022.
Dorobek medalowy
Copa América
brąz Brazylia 2021

Davinson Sánchez Mina (ur. 12 czerwca 1996 w Caloto) – kolumbijski piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, reprezentant Kolumbii, od 2017 roku zawodnik angielskiego Tottenhamu Hotspur.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Sánchez pochodzi z miejscowości Caloto w departamencie Cauca, lecz jako dziecko przeprowadził się z rodziną do Medellín. Jest wychowankiem akademii juniorskiej krajowego giganta – klubu Atlético Nacional. Do pierwszej drużyny został włączony w wieku siedemnastu lat przez szkoleniowca Juana Carlosa Osorio i w Categoría Primera A zadebiutował 27 października 2013 w przegranym 0:1 spotkaniu z Boyacá Chicó. Przez kolejne dwa i pół roku był członkiem zespołu uznawanego za jeden z najlepszych w historii klubu, odnoszącego sukcesy zarówno na arenie krajowej, jak i międzynarodowej, lecz pełnił wyłącznie rolę głębokiego rezerwowego. W swoim premierowym sezonie Finalización 2013 zdobył pierwsze w swojej karierze mistrzostwo Kolumbii. Dołożył do tego również triumf w Copa Colombia, kompletując tym samym z Nacional krajowy dublet. Nie mniej owocny w sukcesy okazał się dla niego kolejny rok kalendarzowy; w wiosennym sezonie Apertura 2014 wywalczył drugi z rzędu tytuł mistrza Kolumbii (choć nie zagrał w żadnym meczu), zajął drugie miejsce w superpucharze kraju – Superliga Colombiana, a także dotarł do finału drugiego co do ważności turnieju Ameryki Południowej – Copa Sudamericana.

Sánchez w sezonie Finalización 2015 zdobył z Nacional – prowadzonym już przez Reinaldo Ruedę – swoje trzecie mistrzostwo Kolumbii, ponadto ponownie zajął drugie miejsce w Superliga Colombiana. Do tego momentu pełnił jednak w najlepszym wypadku rolę czwartego stopera drużyny, ustępując w hierarchii graczom takim jak Alexis Henríquez, Óscar Murillo czy Francisco Nájera. Dopiero odejście drugiego z wymienionych do Meksyku spowodowało, iż niespełna dwudziestolatek stworzył pewny duet stoperów z Henríquezem. W tej roli wywalczył superpuchar Kolumbii – Superliga Colombiana, a przede wszystkim triumfował w najbardziej prestiżowych rozgrywkach kontynentu – Copa Libertadores. Był to jeden z największych sukcesów w historii kolumbijskiej piłki, a sam zawodnik miał niepodważalne miejsce w wyjściowym składzie ekipy Ruedy, będąc uznawanym za jeden z największych talentów Ameryki Południowej. Jego świetne występy i wielki potencjał zaowocowały zainteresowaniem ze strony klubów europejskich.

W lipcu 2016 Sánchez za sumę pięciu milionów euro przeszedł do holenderskiego AFC Ajax. W ekipie z Amsterdamu zadebiutował w rozgrywkach Eredivisie, 13 sierpnia 2016 w zremisowanej 2:2 konfrontacji z Rodą JC, zaś premierowe gole strzelił 24 września tego samego roku w wygranym 5:1 meczu z PEC Zwolle, dwukrotnie wpisując się na listę strzelców. Od razu – mimo młodego wieku – wywalczył sobie pewną pozycję na środku obrony, tworząc duet z Nickiem Viergeveerem (okazyjnie z Matthijsem de Ligtem). W sezonie 2016/2017 zdobył z ekipą Petera Bosza wicemistrzostwo Holandii, a także dotarł do finału Ligi Europy UEFA. Sam został wybrany w oficjalnym plebiscycie najlepszym piłkarzem Ajaxu w całych rozgrywkach (nagroda im. Rinusa Michelsa), imponując warunkami fizycznymi, mobilnością i umiejętnym ustawianiem się na boisku.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 2011 Sánchez został powołany przez Harolda Riverę do reprezentacji Kolumbii U-15 na Mistrzostwa Ameryki Południowej U-15. Na urugwajskich boiskach pełnił rolę podstawowego zawodnika swojej kadry, pomagając jej uplasować się na drugim miejscu w rozgrywkach.

W marcu 2013 Sánchez znalazł się w ogłoszonym przez Riverę składzie reprezentacji Kolumbii U-17 na Mistrzostwa Ameryki Południowej U-17. Tam z kolei był rezerwowym i rozegrał dwa z czterech możliwych spotkań (tylko jedno w wyjściowym składzie), natomiast Kolumbijczycy spisali się poniżej oczekiwań – nie zanotowali żadnego zwycięstwa i odpadli z rozgrywanego w Argentynie turnieju już w pierwszej rundzie, nie kwalifikując się na Mistrzostwa Świata U-17 w ZEA.

W maju 2014 Sánchez w barwach reprezentacji Kolumbii U-20 prowadzonej przez Carlosa Restrepo wziął udział w prestiżowym towarzyskim Turnieju w Tulonie, gdzie zanotował jeden występ (na cztery możliwe), odpadając wraz z kadrą już w fazie grupowej. Siedem miesięcy później został powołany na Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20 rozgrywane w Urugwaju. Tam miał pewne miejsce na pozycji stopera i jako lider ekipy rozegrał osiem z dziewięciu możliwych meczów (wszystkie w wyjściowym składzie), zajmując ze swoją reprezentacją drugie miejsce w turnieju. W maju 2015 znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata U-20 w Nowej Zelandii – tam ponownie był filarem drużyny Restrepo i wystąpił we wszystkich czterech spotkaniach w pełnym wymiarze czasowym, tworząc duet stoperów z Juanem Quintero. Kolumbijczycy zakończyli natomiast swój udział w młodzieżowym mundialu na 1/8 finału, minimalnie ulegając w nim USA (0:1).

W marcu 2016 Sánchez wystąpił w reprezentacji Kolumbii U-23 w obydwóch spotkaniach dwumeczu barażowego (od pierwszej do ostatniej minuty) o udział w Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro. Olimpijska kadra prowadzona przez Restrepo wywalczyła ostatecznie awans, lecz sam zawodnik nie znalazł się w składzie na igrzyska.

W seniorskiej reprezentacji Kolumbii Sánchez zadebiutował za kadencji selekcjonera José Pekermana, 15 listopada 2016 w przegranym 0:3 meczu z Argentyną w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata w Rosji.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Atlético Nacional[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]