Dawid Rubinowicz
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 27 lipca 1927 Kielce | |
| Data i miejsce śmierci | 22 września 1942 Obóz zagłady w Treblince | |
Dawid Rubinowicz (ur. 27 lipca 1927 w Kielcach, zamordowany 22 lub 23 września 1942 w Treblince) – żydowski chłopiec, autor pamiętników opisujących prześladowania Żydów podczas II wojny światowej.
Dawid był synem Joska i Tauby – jego rodzice przed wojną prowadzili mleczarnię we wsi Krajno na Kielecczyźnie. Podczas wojny zostali przesiedleni do getta w Bodzentynie, a stamtąd we wrześniu 1942 pognano ich na stację kolejową w Suchedniowie. 21 września 1942 zostali wywiezieni do niemieckiego obozu zagłady w Treblince.
Dzienniki Rubinowicza spisywane prostym językiem w pięciu szkolnych zeszytach od marca 1940 do czerwca 1942, obrazują zwykłe dzieciństwo przerwane okupacją i prześladowaniami niemieckimi. Odnalezione po wojnie zapiski zostały opublikowane w wielu krajach świata (wydania polskie 1960 i 1987).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Pamiętnik Dawida Rubinowicza, Książka i Wiedza, Warszawa 1987 (z przedmową Jarosława Iwaszkiewicza)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Robert Szuchta: Reszta nie jest milczeniem. O „Pamiętniku” Dawida Rubinowicza (pol.). Żydzi w Polsce. [dostęp 2019-02-17].
- Towarzystwo Dawida Rubinowicza (pol.). [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-23)].