Dekiel

Dekiel korporacji Magna-Polonia

Dekiel (z niem. decken – „przykrywać”, w tym wypadku głowę) – rodzaj czapki z daszkiem, noszony w środowisku korporacji akademickich.

Powstał w pierwszej połowie XIX wieku na uniwersytetach północnoniemieckich, prędko rozprzestrzeniając się na wschód (Ryga, Dorpat), gdzie niemieckie wpływy kulturowe były wciąż silne. Na denku dekla zazwyczaj pojawia się gwiazda bałtycka, ornament będący symbolem danej korporacji. Na otoku dekla są umieszczone barwy korporacji. Obecnie wśród studentów zwyczaj noszenia czapek studenckich zanikł niemal całkowicie, a samo nakrycie głowy stało się bardzo oryginalne. Jednakże zwyczaj noszenia dekla po dzień dzisiejszy nadal jest żywo kultywowany przez członków korporacji akademickich.

Historia

Dekiel wpisuje się w długą historię studenckich nakryć głowy, noszonych w różnych formach na uniwersytetach europejskich co najmniej od XII wieku. Wywodzi się od jednego z typów niemieckich nakryć studenckich, Tellermütze, które formy obecnego dekla nabrało na uniwersytetach północnoniemieckich, m.in. w Gryfii, oraz uczelniach zakładanych przez Niemców w guberniach bałtyckich, w Tartu i Rydze. Wraz z odzyskaniem przez Polskę niepodległości i przeniesieniem się z zagranicznych ośrodków (Dorpat, Ryga) polskich korporacji akademickich do kraju, rozpowszechniło się wśród nowo powstających korporacji akademickich w różnych ośrodkach uniwersyteckich w Polsce.

• 
  Dorpat, 1820, pojedynek między członkami niemieckich korporacji akademickich, dekiel we wczesnej formie
• 
  Dekiel polskiej Korporacji Akademickiej Sarmatia z lat 30
• 
  Warszawa, 2004, przygotowanie do menzury. Korporanci w deklach

Zobacz też

• czapka studencka
• korporacja akademicka