Delfinek pręgoboki

Delfinek pręgoboki
	Stenella coeruleoalba
	(Meyen, 1833)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Rząd	Cetartiodactyla
(bez rangi)	walenie
(bez rangi)	zębowce
Rodzina	delfinowate
Rodzaj	delfinek
Gatunek	delfinek pręgoboki
Synonimy
	Stenella asthenops (Cope, 1865); Stenella crotaphiscus (Cope, 1865); Stenella euphrosyne (J. E. Gray, 1846); Stenella styx (J. E. Gray, 1846);
	Stenella asthenops (Cope, 1865); Stenella crotaphiscus (Cope, 1865); Stenella euphrosyne (J. E. Gray, 1846); Stenella styx (J. E. Gray, 1846);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Delfinek pręgoboki^[4], delfin pręgoboki^[5] (Stenella coeruleoalba) – gatunek ssaka z rodziny delfinowatych (Delphinidae). Średniej wielkości delfin, żyje w morzach tropikalnych i umiarkowanych. W Morzu Bałtyckim spotykany bardzo rzadko.

Dane[edytuj | edytuj kod]

Wielkość urodzeniowa: ok. 1 m
Dojrzałość płciowa samic: ok. 2,2 m
Dojrzałość płciowa samców: ok. 2,3 m
Największy znany okaz: 2,6 m przy 156 kg wagi
Pożywienie: rozmaite mezopelagiczne ryby, głowonogi i skorupiaki
Zagrożenia: niedostatecznie poznany status; często pada ofiarą przypadkowych połowów.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Delfinki pręgobokie zawdzięczają swoją nazwę czarnemu paskowi biegnącemu wzdłuż boku w kierunku ogona i równoległemu z nim szaremu rozjaśnieniu na czarnej na grzbiecie skórze. Od pyska do brzucha delfiny te są białe, nie licząc krótkiego, czarnego paska u spodu żuchwy.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Jako że delfinek pręgoboki żyje w wielkich grupach nawet stu lub więcej osobników, nietrudno je spotkać, mimo że występują dość daleko od brzegu. Na przykład nad Morzem Śródziemnym, na wybrzeżu francuskim, stacje whalewatchingu oferują wycieczki z bardzo wysokim prawdopodobieństwem ich spotykania.

Delfinki pręgobokie źle czują się w delfinariach, gdyż będąc na wolności w stadzie jest ich bardzo wiele i nie są przyzwyczajone do życia w nie tak licznym towarzystwie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Stenella coeruleoalba, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Stenella coeruleoalba. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 16 stycznia 2010]
↑ ^a ^b ^c G.G. Braulik G.G., Stenella coeruleoalba, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-09-16] (ang.).
↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 189. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 44, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.

[itis-1] Stenella coeruleoalba, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[msw-2] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Stenella coeruleoalba. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 16 stycznia 2010]

[iucn-3] G.G. Braulik G.G., Stenella coeruleoalba, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-09-16] (ang.).

[miiz-4] Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 189. ISBN 978-83-88147-15-9.

[msz-5] K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 44, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]