Dendropicos
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Dendropicos[1] | |
| Malherbe, 1849[2] | |
.jpg) Przedstawiciel rodzaju – samiec dzięcioła jasnolicego (D. fuscescens) | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Infragromada | ptaki neognatyczne |
| Rząd | dzięciołowe |
| Podrząd | dzięciołowce |
| Nadrodzina | Picoidea |
| Rodzina | dzięciołowate |
| Podrodzina | dzięcioły |
| Plemię | Melanerpini |
| Rodzaj | Dendropicos |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Dendropicos lafresnayi Malherbe, 1849 | |
| Synonimy | |
| Gatunki | |
|
zobacz opis w tekście | |
Dendropicos – rodzaj ptaka z podrodziny dzięciołów (Picinae) w rodzinie dzięciołowatych (Picidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[10].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 12–22 cm; masa ciała 17–52,5 g[10].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Dendropicos: gr. δενδρον dendron „drzewo”; późnogr. πικος pikos „dzięcioł”, od łac. picus „dzięcioł”[11].
- Mesopicos: gr. μεσος mesos „środkowy, pośredni”; późnogr. πικος pikos „dzięcioł”, od łac. picus „dzięcioł”[11]. Gatunek typowy: Picus goertae Statius Müller, 1776.
- Erythronerpes: gr. ερυθρος eruthros „czerwony”; ἑρπης herpēs „pełzacz, coś pełzającego”, od ἑρπω herpō „pełzać”[11]. Gatunek typowy: Picus abyssinicus Stanley, 1814.
- Scolecotheres: gr. σκωλεξ skōlex, σκωληκος skōlēkos „robak, larwa”; -θηρας -thēras „łowca”, od θηραω thēraō „polować”, od θηρ thēr, θηρος thēros „bestia, zwierzę”[11]. Gatunek typowy: Picus griseocephalus Boddaert, 1783.
- Ipoctonus: gr. ιποκτονος ipoktonos „zabijający korniki”, od ιψ ips, ιπος ipos „kornik”; κτεινω kteinō „zabić”[11]. Nazwa zastępcza dla Dendropicos Malherbe, 1849 ze względu na puryzm.
- Polipicus: gr. πωλος pōlos „dziewica”; późnogr. πικος pikos „dzięcioł”, od łac. picus „dzięcioł”[11]. Gatunek typowy: Polipicus elliotii Cassin, 1863.
- Ipopatis: gr. ιψ ips, ιπος ipos „kornik”; πατεω pateō „jeść”, od πατεομαι pateomai „jeść”[11]. Gatunek typowy: Dendrobates gabonensis J. Verreaux & E. Verreaux, 1851.
- Ipophilus: gr. ιψ ips, ιπος ipos „kornik”; φιλος philos „miłośnik”[11]. Gatunek typowy: Picus obsoletus Wagler, 1829.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Gatunki D. elliotii, D. goertae, D. griseocephalus zostały wyodrębnione z rodzaju Mesopicos natomiast D. obsoletus z rodzaju Ipophilus[12][13]. Do rodzaju należą następujące gatunki[14]:
- Dendropicos obsoletus (Wagler, 1829) – dzięcioł brązowogrzbiety
- Dendropicos stierlingi Reichenow, 1901 – dzięcioł tanzański
- Dendropicos goertae (Statius Müller, 1776) – dzięcioł popielaty
- Dendropicos spodocephalus (Bonaparte, 1850) – dzięcioł szarogłowy
- Dendropicos griseocephalus (Boddaert, 1783) – dzięcioł ciemnogłowy
- Dendropicos abyssinicus (Stanley, 1814) – dzięcioł abisyński
- Dendropicos elachus Oberholser, 1919 – dzięcioł szary
- Dendropicos poecilolaemus Reichenow, 1893 – dzięcioł równikowy
- Dendropicos fuscescens (Vieillot, 1818) – dzięcioł jasnolicy
- Dendropicos gabonensis (J. Verreaux & E. Verreaux, 1851) – dzięcioł pręgouchy
- Dendropicos elliotii (Cassin, 1863) – dzięcioł zmienny
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dendropicos, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Malherbe 1849 ↓, s. 338.
- ↑ Malherbe 1849 ↓, s. 340.
- ↑ Reichenbach 1854 ↓, s. 337.
- ↑ Reichenbach 1854 ↓, s. 340, 427.
- ↑ F. Heine. Catalogue of Birds collected on the rivers Camma and Ogobai, Western Africa, by Mr. P. B. du Chailluin 1858, with notes and descriptions of new species by John Cassin. „Journal für Ornithologie”. 8, s. 191, 1860 (niem.).
- ↑ J. Cassin. Notes on the PICIDAE, with descriptions of new and little known species. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 15, s. 196, 1863 (ang.).
- ↑ Cabanis i Heine 1863 ↓, s. 129.
- ↑ Cabanis i Heine 1863 ↓, s. 113.
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Woodpeckers (Picidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.picida1.01. [dostęp 2020-10-06]. (ang.)
- ↑ a b c d e f g h Etymologia za: J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2020. (ang.)
- ↑ J. Fuchs, J.-M. Pons. A new classification of the Pied Woodpeckers assemblage (Dendropicini, Picidae) based on a comprehensive multi-locus phylogeny. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 88, s. 28–37, 2015. DOI: 10.1016/j.ympev.2015.03.016 (ang.).
- ↑ M.J. Dufort. An augmented supermatrix phylogeny of the avian family Picidae reveals uncertainty deep in the family tree. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 94 (A), s. 313-326, 2016. DOI: 10.1016/j.ympev.2015.08.025 (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Melanerpini Gray,GR, 1846 (Wersja: 2020-06-25). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-06].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A. Malherbe. Nouvelle classification des Picinées ou pics, devant bervir de base a une monographie de ces oiseaux grimpeurs, accompagnée de planches peintes. „Mémoires de l’Académie nationale de Met”. 30, s. 313–367, 1849 (fr.).
- Scansoriae. The Climbers. – Les Grimpeurs. – Die Klettervögel. C. Picidae. The Woodpeckers. – Les Pics. – Die Spechte. W: H.G.L. Reichenbach: Handbuch der speciellen Ornithologie. Dresden and Leipzig: Expedition der Vollstèandigsten Naturgeschichte, 1854, s. 337–434. (niem.)
- J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 4: Klettervögel. Cz. 2: Spechte. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1863, s. 1–179. (niem.)