Przejdź do zawartości

Dereczyn (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dereczyn
gmina wiejska
1921–1939[1]
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg brzeski)
(1920–21: okręg nowogródzki)
1921–39: nowogródzkie

Powiat

słonimski

Siedziba

Dereczyn

Populacja (1921)
• liczba ludności


7514[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad

27

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Dereczyn”
53°15′00,0000″N 24°55′12,0000″E/53,250000 24,920000

Dereczyn – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. nowogródzkim (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy było miasteczko Dereczyn (2180 mieszk. w 1921 roku[2])[3].

W okresie międzywojennym gmina Dereczyn należała do powiatu słonimskiego w woj. nowogródzkim[2]. 1 kwietnia 1929 do gminy Dereczyn przyłączono wsie Mielewicze i Dorohlany oraz majątek Nowe Milewicze, wchodzące dotychczas w skład gminy Kuryłowicze[4]. Po wojnie obszar gminy Dereczyn wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. nowogródzkiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część I - Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
  3. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. Dz.U. z 1929 r. nr 11, poz. 90