Dersu Uzała (film 1975)
Rok produkcji |
1975 |
---|---|
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
144 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role |
Maksim Munzuk |
Muzyka | |
Produkcja | |
Dystrybucja |
Dersu Uzała (jap. デルス・ウザーラ Derusu Uzāra) – radziecko-japoński film w reżyserii Akiry Kurosawy z 1975 r., oparty na autobiograficznych książkach Władimira Arsienjewa: Po Kraju Ussuryjskim (1921) i Dersu Uzała (wyd. 1923).
Kurosawa nakręcił go pod wpływem fascynacji rosyjską kulturą, po przerwie w pracy spowodowanej finansową klęską filmu Dō desu ka den. Zdjęcia kręcono w Kraju Chabarowskim[2].
Treść filmu
[edytuj | edytuj kod]Obraz przedstawia historię przyjaźni carskiego oficera, Arsienjewa, i jego przewodnika, tytułowego Dersu Uzały, myśliwego z plemienia Nanajów (Goldów), którego Arsienjew poznał w trakcie zorganizowanej przez carskie wojsko wyprawy kartograficznej do Krainy Ussuryjskiej w 1902 roku. Dersu został jego przewodnikiem po tajdze i bliskim przyjacielem. Jako przewodnik Dersu wielokrotnie zadziwiał uczestników wyprawy swymi niezwykłymi umiejętnościami; fascynował też Arsienjewa swoją bezinteresowną troską o życie nieznajomych ludzi i zwierząt.
Dersu nie pojmuje cywilizacji, jest zintegrowany z przyrodą. Wyznaje animizm; za istoty żywe i uduchowione uważa m.in. rzeki, góry, wiatr, deszcz, mgłę oraz Słońce i Księżyc. Jego system wartości jest przejrzysty.
Historia przyjaźni carskiego oficera, Arsienjewa (w roli tej wystąpił Jurij Sołomin), badacza ussuryjskiej tajgi z początku XX wieku i jego przewodnika, tytułowego Dersu Uzały (którego gra Maksim Munzuk), została ukazana bez sentymentalizmu. Film Kurosawy stał się refleksją nad paradoksami cywilizacji. W czasach współczesnych ludzie z plemienia Goldów, z których wywodził się myśliwy, nie potrafią już żyć w tajdze.
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Film został nagrodzony w 1976 roku Oscarem za najlepszy film nieanglojęzyczny.
Z okazji stulecia kina, w 1995 roku, w Watykanie opracowano listę „wielkich i wartościowych filmów”. Na liście znalazło się 45 filmów, zgrupowanych w trzech kategoriach: ważnych dla przedstawienia prawd religii, propagujących ważne wartości i stanowiących wybitne dokonania artystyczne. Film Kurosawy został zaliczony do kategorii dzieł propagujących ważne wartości[3][4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ imdb.com Full cast and crew for Dersu Uzala (ang.)
- ↑ Дерсу Узала. Kino-teatr.ru. [dostęp 2024-05-27]. (ros.).
- ↑ usccb.org Film and Broadcasting –Vatican Best Films List (ang.)
- ↑ Wartościowe filmy, czyli tzw. lista watykańska. www.kultura.wiara.pl. [dostęp 2010-04-06].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- The best of video - poradnik: kino, tv, sat., video. Warszawa: Oficyna Wydawnicza COMFORT, 1994.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dersu Uzała Info
- Dersu Uzała w bazie IMDb (ang.)
- Dersu Uzała w bazie Filmweb
- Opowieść Jacka Pałkiewicza o wyprawie śladami Dersu Uzały
- Recenzja z "Filmu" nr 44/75
- Nagrody i wyróżnienia – lista nagród w bazie IMDb (ang.)