Deus Ex: Invisible War

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Deus Ex: Invisible War
Producent

Ion Storm

Wydawca

Eidos Interactive

Dystrybutor

PL: Cenega Poland[1]

Seria gier

Deus Ex

Silnik

Unreal Engine 2

Wersja

1.2

Data wydania

PL: 15 marca 2004
Am.Płn.: 3 grudnia 2003
EU: 5 marca 2004

Gatunek

strzelanka pierwszoosobowa, komputerowa gra fabularna

Tryby gry

gra jednoosobowa

Kategorie wiekowe

CERO: 18+
ESRB: Mature
ACB: M
PEGI: 16
USK: 16

Wymagania sprzętowe
Platforma

Microsoft Windows, Xbox

Nośniki

CD (2) lub DVD

Wymagania

Pentium III 1.2 GHz, 256 MB RAM, akcelerator 3D

Deus Ex: Invisible Wargra komputerowa stworzona przez Ion Storm i wydana przez Eidos Interactive w 2003 roku. Jest to cyberpunkowe połączenie first-person shootera i gry fabularnej, kontynuacja gry Deus Ex.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Fabuła gry została osadzona w 2072 roku, w dwadzieścia lat po wydarzeniach z Deus Ex. Świat podniósł się po globalnej ekonomicznej katastrofie tzw. Wielkim Upadku do której doprowadził JC Denton – główny bohater poprzedniej części gry. Gracz wciela się w Alexa Dentona, kadeta akademii Tars, w momencie gdy uczelnia zostaje zaatakowana przez Poszukiwaczy Ładu – członków światowej religii.

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Wymagania gry
Wymagania

Microsoft Windows[2]
System operacyjny Windows 98 SE lub nowszy
Procesor Intel Pentium 4 1.3 GHz
Pamięć operacyjna 256 MB of RAM
Wolne miejsce na dysku twardym 2 GB
Karta graficzna 32 MB kompatybilna z DirectX 9.x
Karta dźwiękowa DirectX 9.x

W stosunku do poprzednika, Ion Storm wprowadził szereg zmian. W warstwie technicznej zaimplementowano sztuczną fizykę Havok oraz dynamiczne cienie. W mechanice rozgrywki usunięto system rozwoju postaci oparty o punkty doświadczenia. Gracz ma większą swobodę w wyborze pracodawców, jednak konsekwencje czynów mają mały wpływ na rozgrywkę.

W fabule gry znaleziono miejsce dla trzech nowych (ApostleCorp, Ład, Omar) oraz dwóch znanych z Deus Ex organizacji (Templariusze, Illuminati). Wybór pracodawcy należy do gracza, jednak rozgrywka nie jest zbyt nieliniowa. Niektóre główne zadania wykluczają się nawzajem, niemniej większość z nich nie daje żadnego pola manewru. Sposób ich wykonania zależy od gracza. Podobnie jak w pierwszej części gry istnieje wiele stylów na przejście gry. Można potraktować grę jako skradankę i nikogo nie zabijać, niczym haker eliminować przeciwników za pomocą przejętych urządzeń bądź w typowy dla shoterów sposób zabijać wrogów za pomocą broni. Akcja gry dzieje się w Seattle, Kairze, Trewirze, Antarktydzie i Nowym Jorku.

Rozwój postaci[edytuj | edytuj kod]

Rozwój postaci opiera się o piętnaście biomodyfikacji – roboty stworzone na bazie nanotechnologii, które wzbogacają postać o nadludzkie możliwości takie jak np. widzenie w noktowizji, szybka regeneracja ran czy maskowanie termiczne. Każda z nich posiada trzy stopnie zaawansowania. Podobnie jak w Deus Ex, tak też w kontynuacji do dyspozycji gracza oddano wiele rodzajów broni, którą również można ulepszać za pomocą modyfikacji.

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze przed premierą podczas branżowych targów gra dostała kilka wyróżnień m.in.:

  • Nominacja do najlepszej gry RPG targów E3 2002 (Best Role Playing Game)
  • Nominacja do najlepszej gry targów E3 2003 (Best Role Playing Game)
  • Nominacja do najlepszej gry na PC targów E3 2003 (Best PC Game)

Deus Ex: Invisible War najpierw została wydana w USA. Okazała się na tyle niedopracowana, że wydawca Eidos Interactive ogłosił, iż wersję z Ameryki należy uznać za Betę. Europejczycy mieli dostać finalny produkt.

Przez graczy gra została chłodno przyjęta z powodu szeregu uproszczeń w stosunku do poprzednika – m.in. brak punktów doświadczenia, zróżnicowanej amunicji, nieprzydatne nanomodyfikacje, nietrafione modyfikacje broni czy niski poziom trudności gry. Krytykowano ją za wysokie wymagania sprzętowe (m.in. konieczność posiadania karty graficznej obsługującej pixel shader w wersji 1.2) oraz małe rozmiary map.

Pomimo tego szacuje się, że na świecie gra rozeszła się w od 500 tys. do 1 mln egzemplarzach[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Deus Ex 2. „Click!”. 11/2002, s. 13. Wydawnictwo Bauer. 
  2. Game System Requirements: Wymagania sprzętowe – Game System Requirements. [dostęp 2012-09-07]. (ang.).
  3. David Jenkins: Eidos Sees Share Boost, Despite Poor Results. gamasutra.com, 2004-09-15. [dostęp 2012-02-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]