Przejdź do zawartości

Deutsche Bahn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Deutsche Bahn AG
Logo
Ilustracja
Bahntower – siedziba główna koncernu Deutsche Bahn AG przy placu Poczdamskim w Berlinie (2023)
Państwo

 Niemcy

Siedziba

Berlin

Adres

Potsdamer Platz 2
D-10785 Berlin

Data powstania

1994

Forma prawna

spółka akcyjna

Prezes

Richard Lutz(inne języki)

Udziałowcy

skarb państwa – 100%

Zatrudnienie

225 560 (2024)[1]

Dane finansowe (2024[2])
Przychody

26 203 mln EUR

Wynik operacyjny

-333 mln EUR

Wynik netto

-764 mln EUR

Aktywa

83 898 mln EUR

brak współrzędnych
Strona internetowa
Sieć połączeń ICE
czerwone – linie dużych prędkości do 300 km/h
pomarańczowe – linie dużych prędkości do 250 km/h lub więcej
niebieskie – linie zmodernizowane do 200 km/h lub 230 km/h
szare – linie konwencjonalne, przeważnie zmodernizowane do 160 km/h
Pociąg ICE
Lokomotywa DB w barwach Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2006
Lokomotywa E 04 przed siedzibą DB we Frankfurcie nad Menem

Deutsche Bahn AG (DB) – niemieckie przedsiębiorstwo kolejowe i logistyczne.

Grupa Deutsche Bahn prowadzi działalność w sektorze krajowego i międzynarodowego transportu towarów i pasażerów, logistyki i świadczenia usług pomocniczych w transporcie kolejowym, a kierowana jest przez holding zarządzający Deutsche Bahn AG[3].

Kolej w Niemczech

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Transport kolejowy w Niemczech.

W Niemczech funkcjonuje łącznie około 350 przewoźników kolejowych (Eisenbahnverkehrsunternehmen), w tym 26 przewoźników będących własnością skarbu federalnego (Eisenbahnen des Bundes) oraz 324 prywatnych przewoźników kolejowych (Privatbahnen).

Historia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Historia kolei w Niemczech.

Pierwsza kolej parowa w Niemczech połączyła w 1835 Norymbergę z Fürth (6 km).

Do 1920 r. koleje na ziemiach niemieckich były przeważnie własnością ówczesnych krajów związkowych (landów). Następnie na podstawie Konstytucji Weimarskiej koleje te zostały znacjonalizowane przyjmując wspólną nazwę Deutsche Reichsbahn (Niemiecka Kolej Rzeszy). Była ona największym, pojedynczym pracodawcą w Republice Weimarskiej, pod koniec lat 20. pracowało w niej 700 000 ludzi[4].

Po zakończeniu II wojny światowej w poszczególnych strefach okupacyjnych funkcjonowały oddzielne zarządy kolei. W 1949 r. w nowo utworzonej RFN powstała Deutsche Bundesbahn (DB) (Niemiecka Kolej Federalna), w NRD zachowano przedwojenną nazwę – Deutsche Reichsbahn (DR) (Niemiecka Kolej Rzeszy).

Po zjednoczeniu Niemiec, w ramach reformy kolei, obydwa zarządy kolei zostały w 1994 r. połączone i przekształcone w spółkę akcyjną o nazwie Deutsche Bahn AG (Kolej Niemiecka). Dysponowała ona siecią o łącznej długości 39 938 km, z czego 16 546 km było zlektryfikowanych, co stanowiło 41% szlaków[5]. Kursowało po nich 3755 lokomotyw elektrycznych, 1448 zespołów trakcyjnych, 3633 lokomotywy spalinowe, 3012 małych lokomotyw spalinowych, 498 spalinowych zespołów trakcyjnych i 249 autobusów szynowych[5].

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Grupa ta organizacyjnie składa się z trzech głównych pionów operacyjnych oraz kilkuset wykonawczych podmiotów gospodarczych.

W skład grupy DB wchodzą:

DB Fernverkehr

[edytuj | edytuj kod]

DB Regio

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Systemy S-Bahn w Niemczech.

DB Cargo

[edytuj | edytuj kod]

DB Schenker

[edytuj | edytuj kod]

DB InfraGO

[edytuj | edytuj kod]

Pozostałe spółki

[edytuj | edytuj kod]

Spółki zagraniczne Deutsche Bahn

[edytuj | edytuj kod]
Polska
[edytuj | edytuj kod]

W Polsce Deutsche Bahn posiada swoje spółki zależne:

Siedziba koncernu DB

[edytuj | edytuj kod]

W 1996 centralę holdingu przeniesiono z Frankfurtu nad Menem do tzw. Bahntower przy placu Poczdamskim w Berlinie.

Sponsoring

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Other employee key figures | Deutsche Bahn Annual Report 2024 [online], ibir.deutschebahn.com [dostęp 2025-09-04] (ang.).
  2. Consolidated statement of income | Deutsche Bahn Annual Report 2024 [online], ibir.deutschebahn.com [dostęp 2025-09-04] (ang.).
  3. CELEX: 62014CJ0482
  4. Eberhard Kolb, Die Reichsbahn vom Dawes-Plan bis zum Ende der Weimarer Republik (niem.).
  5. a b Ryszard Rusak, Koleje Unii Europejskiej – historia, „TTS Technika Transportu Szynowego”, R. 11, nr 5, 2004, s. 34–35 [dostęp 2023-01-14].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Die Bahn, artykuł w biul. Warsztat, Warszawa wrzesień 2003

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]