Deutsches Haus (Gdańsk)
 Hotel (po lewej) na archiwalnej fotografii | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Holzmarkt 12-14 (obecnie Targ Drzewny), tel. 647 |
| Typ budynku | |
| Architekt |
Ernst August Schade[1] |
| Kondygnacje |
5 |
| Rozpoczęcie budowy |
1900 |
| Ukończenie budowy |
1905 |
| Zniszczono |
1945 |
| Kolejni właściciele |
* Andreas J. Barsoe (1908–1933) |
Położenie na mapie Gdańska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
 54°21′07,942″N 18°38′50,172″E/54,352206 18,647270
| |
Deutsches Haus (także Carlton Hotel (1914)[2], Hotel Carlton – Deutsches Haus lub Hotel „Das Deutsche House” (1939)[3]) – pierwszorzędny hotel w Gdańsku, który znajdował się pomiędzy Dominikswall (Wał Dominikański, obecnie Wały Jagiellońskie) a Holzmarkt (Targiem Drzewnym). Dysponował 50 pokojami. Był to jedyny hotel w ówczesnym czasie w Gdańsku zrzeszony w międzynarodowej sieci hoteli. Zniszczony podczas II wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Hotel został wybudowany na miejscu dotychczasowego hotelu o tej samej nazwie (1839–1900).
W okresie 30 stycznia – 8 lutego 1920 gościem był gen. sir Richard Haking, głównodowodzący alianckimi siłami okupacyjnymi, które zgodnie z postanowieniami traktatu wersalskiego, miały m.in. za zadanie zdemilitaryzować Gdańsk jako przyszłe Wolne Miasto pod opieką Ligi Narodów. Z hotelu przeniósł się do położonego naprzeciwko gmachu byłego Dowództwa XVIII Korpusu Armijnego, obecnego Nowego Ratusza. W okresie późniejszym pełnił w Gdańsku funkcję Wysokiego Komisarza Ligi Narodów (1921–1923).
W hotelu znajdowała się kawiarnia (Konzert-Cafe), w której w latach 1932–1934 spotykał się niemiecki agent w polskiej Marynarce Wojennej, ppor Wacław Śniechowski, z ppłk Oskarem Reile, szefem komórki niemieckiej Abwehry w Gdańsku.
Długoletnim właścicielem hotelu był Andreas J. Barsoe[a].
Pod tym adresem w okresie PRL miała swoją siedzibę Dyrekcja Okręgowa PKS w Gdańsku.
Hotele o tej lub zbliżonej nazwie[edytuj | edytuj kod]
W obecnych granicach Gdańska znajdowało się jeszcze kilka innych hoteli o tej lub zbliżonej nazwie:
- nieopodal przy Pfefferstadt 79 (ob. ul. Korzenna) – Hotel Deutscher Hof (Dwór Niemiecki ), później odnotowywanego jako Central-Hotel (Hotel Centralny) (1939).
- w Oliwie przy Adolf-Hitler-Str 505 (ob. ul. Grunwaldzka) – Hotel Deutscher Hof.
- w Brzeźnie przy Danziger Str 8 (ob. ul. Gdańska) – Hotel Deutsches Haus.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W pewnym okresie prowadził dwa hotele – Deutsches Haus w Gdańsku i Carlton Hotel w Sopocie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mariusz Borowiak: Plamy na banderze, AlmaPress Warszawa 2007, 464 s.
- Jan Daniluk: Zmiana warty, czyli Anglicy i Francuzi zamiast Niemców w Wolnym Mieście Gdańsku, [w:] [1] oraz [2]