Dezomorfina została opisana i opatentowana w 1932 roku w Stanach Zjednoczonych[8]. Stała się popularna w Rosji w 2010 roku, gdzie jest otrzymywana domowymi sposobami z mieszaniny m.in. kodeiny, jodu i fosforu. Uzyskany w ten sposób narkotyk, tzw. krokodyl (ros.крокодил), ze względu na zanieczyszczenia i toksyczne związki powstałe w procesie produkcji, nieodwracalnie uszkadza organizm zażywającego, na skórze którego pojawiają się zielonkawe plamy spowodowane gniciem ciała. Po pewnym czasie występują również niegojące się rany, w które często wdaje się gangrena, doprowadzając do śmierci albo do konieczności amputacji mięśnia (o ile nie został on wcześniej dostatecznie zniszczony, aby nastąpiło samoistne oderwanie się od ścięgien i kości)[9][10].
↑Alan F.A.F.CasyAlan F.A.F., Robert T.R.T.ParfittRobert T.R.T., Opioid Analgesics. Chemistry and Receptors, New York: Plenum Press, 1986, s. 32, ISBN 978-0-306-42130-3.
↑R.R.BognarR.R., S.S.MakleitS.S., Neue Methode für die Vorbereitung von dihydro-6-desoxymorphine, „Arzneimittelforschung”, 8 (6), 1958, s. 323–325, PMID: 13546093(niem.).
↑Paul A.J.P.A.J.JanssenPaul A.J.P.A.J., A Review of the Chemical Features Associated with Strong Morphine-Like Activity, „British Journal of Anaesthesia”, 34 (4), 1962, s. 260–268, DOI: 10.1093/bja/34.4.260, PMID: 14451235.
↑Lewis J.L.J.SargentLewis J.L.J., Everette L.E.L.MayEverette L.E.L., Agonists-antagonists derived from desomorphine and metopon, „Journal of Medicinal Chemistry”, 13 (6), 1970, s. 1061–1063, DOI: 10.1021/jm00300a009, PMID: 4098039(ang.).
