Dhumawati

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
„Mahavidya Dhumavati”, Jaipur, Radżastan. Kolekcja Ajita Mukharjee 1926.

Dhumawatihinduistyczna bogini ubóstwa nazywana Wdową, jedna z bogiń mahawidja. Wyobrażana jako szczerbata kobieta w brudnej sukni. Rządzi porą deszczową w czasie, gdy Słońce skryje się na okres czterech miesięcy. W tym czasie nie można odprawiać żadnych rytuałów i obrzędów[1].

Przedstawiana jako wysoka kobieta o okrutnym spojrzeniu, w którym czai się okrucieństwo. Posiada niezdrową cerę, z włosami splątanymi w nieładzie. Twarz jej odbija się w licach trędowatych nędzarzy, żebraków, chromych. Jej siedlisko to jątrzące się rany, bezkresne pustkowia, ruina.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marta Jakimowicz-Shah, Andrzej Jakimowicz: Mitologia indyjska. Warszawa: WAiF, 1986, seria: mitologie świata. ISBN 83-221-0334-4.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marta Jakimowicz Mitologia indyjska, Wydawnictwa Artystyczne, Warszawa 1982