Diagramowa metoda pierwszeństwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Diagramowa metoda pierwszeństwa, PDM (ang. Precedence Diagram Method) jest, obok diagramów węzłowych, jednym z popularnych sposobów tworzenia diagramów sieciowych stosowanych do planowania czasu i kontroli w zarządzaniu projektami. Opracowana została w latach 60. XX wieku przez IBM.

Zalety[edytuj | edytuj kod]

Można wyróżnić kilka zalet[1] PDM:

  • w przypadku niskiego stopnia rozbudowania schematu - jasne określenie czasu potrzebnego na wykonanie zadania,
  • określenie zależności i/lub pierwszeństwa działań,
  • identyfikacja zwłoki oraz przewagi,
  • elastyczność.

Wady[edytuj | edytuj kod]

Diagramowa metoda pierwszeństwa posiada także następujące wady[2]:

  • trudności w stosowaniu dla osób niedoświadczonych w zarządzaniu projektami,
  • złożone relacje pierwszeństwa mogą przynieść wyniki sprzeczne z intuicyjnymi,
  • utrudnione odnalezienie ścieżki krytycznej w rozbudowanych sekwencjach.

Podstawowe warianty[edytuj | edytuj kod]

Rozpatrując różne modele PDM można wyróżnić cztery bazowe przypadki[3], z których tworzone są rozbudowane sekwencje działań:

  • "Zacznij, aby zacząć" (SS - start-to-start):

W takim układzie działań X i Y działanie Y można rozpocząć p dni po zaczęciu procesu bezpośrednio poprzedzającego Y. W zależności od tego czy występuje opóźnienie realizacji etapu projektu czy jego przyspieszenie, wyrażone w p, stosowane są odpowiednio terminy "zwłoka" oraz "przewaga". Mają one zastosowanie do wszystkich wymienionych wariantów działań.

  • "Zakończ, aby zakończyć" (FF - finish-to-finish):

W przypadku FF, działanie Y powinno być zakończone najpóźniej p dni po skończeniu prac w ramach działania X. Często, kiedy dwa lub więcej zadań muszą być ukończone w tym samym czasie, stosowana jest metoda FF z zerową zwłoką.

  • "Zacznij, aby zakończyć" (SF - start-to-finish):

Przypadek SF zakłada, że działanie Y musi zostać ukończone najpóźniej p dni po rozpoczęciu realizacji działania X.

  • "Zakończ, aby zacząć" (FS - finish-to-start):

Relacja FS przyjmuje, że działanie Y może zostać rozpoczęte dopiero po upływie p dni od zakończenia prac w ramach działania X.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. opracowane na podstawie http://www.betterprojects.net/2005/10/pdms-precedence-diagram-method.html oraz J. M. Nicholas, H. Steyn: Zarządzanie projektami. Zastosowanie w biznesie, inżynierii i nowoczesnych technologiach, Oficyna Wolters Kluwer business, Warszawa 2012 s.316
  2. opracowano na podstawie informacji zawartych w J. M. Nicholas, H. Steyn: Zarządzanie projektami. Zastosowanie w biznesie, inżynierii i nowoczesnych technologiach, Oficyna Wolters Kluwer business, Warszawa 2012. s.316
  3. opracowano na podstawie informacji zawartych w: J. M. Nicholas, H. Steyn: Zarządzanie projektami. Zastosowanie w biznesie, inżynierii i nowoczesnych technologiach, Oficyna Wolters Kluwer business, Warszawa 2012 s.311-313

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. M. Nicholas, H. Steyn: Zarządzanie projektami: Zastosowanie w biznesie, inżynierii i nowoczesnych technologiach. Warszawa: Oficyna Wolters Kluwer Business, 2012. ISBN 978-83-264-1195-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]