Dialekt prowansalski

Provençal, Prouvençau
Obszar	Francja (Prowansja, region Nîmes w Langwedocji))
Liczba mówiących	354 500
Klasyfikacja genetyczna	Języki indoeuropejskie *Języki italskie **Języki romańskie ***Języki zachodnioromańskie ****język oksytański
Pismo/alfabet	łacińskie
Status oficjalny
język urzędowy	brak
Kody języka
ISO 639-1	oc
ISO 639-2	oci
SIL	oci
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata

Słownik {{{z języka}}}-polski, polsko-prowansalski online

Dialekt prowansalski (provençal, prouvençau) – etnolekt z grupy romańskich, używany w południowej Francji.

W tradycyjnym ujęciu nazwa ta odnosi się do wszystkich dialektów, które wywodzą się ze średniowiecznego langue d'oc (oprócz języka katalońskiego i ewentualnie gaskońskiego). Przy takim rozumieniu termin "język prowansalski" jest równoznaczny z terminem język oksytański.

W zagranicznej lingwistyce można jednak od pewnego czasu zauważyć tendencję do zawężenia znaczenia terminu "język prowansalski". Pierre Bec zaproponował, żeby odnosić go jedynie do:

• języka średniowiecznych trubadurów,
• języka felibrów takich jak Frédéric Mistral,
• współczesnych gwar z regionu Prowansji.

Zgodnie z tym postulatem, nazwa obejmuje tylko jeden z obecnie używanych dialektów oksytańskich o następującym zasięgu terytorialnym: Prowansja i region Nîmes w Langwedocji).

Dialekt ten obejmuje szereg subdialektów:

• nicejski (niçard, niçois)
• nadmorski (maritime provençal) z gwarami:
  • marsylska (marseillais)
  • tulońska (toulonnais)
  • varois
• rodański (rhodanien) z gwarą Nîmes:
  • nimois

Żaden z subdialektów nie jest uznawany za standardowy język literacki. Niemniej jednak język prowansalski ma bogatą tradycję literacką (p. język oksytański). W coraz większym stopniu jest wypierany przez język francuski i język włoski.