Diallag

Diallag
Kryształ diallagu (wymiary: 4,3×3,3×1,9 cm)
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	(Ca(Mg,Fe)[SiO3](Al,Fe,Ca)2[(Si,Al)2O6])
Twardość w skali Mohsa	5–6
Łupliwość	doskonała
Pokrój kryształu	słupowy
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Gęstość minerału	3,2–3,3 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	zielonawoszara, brunatnawa
Połysk	szklisty, na przełamie perłowy

Diallag – minerał z gromady krzemianów (łańcuchowych), zaliczany do piroksenów jednoskośnych (klinopiroksen).

Właściwości

Magnezowa odmiana augitu; o składzie pośrednim pomiędzy szeregiem augitu i szeregiem diopsydu. Z chemicznego punktu widzenia zajmuje stanowisko pośrednie między fassaitem a typowymi augitami. Najczęściej tworzy kryształy wrosłe (zbliźniaczenia). Cechą charakterystyczną jest doskonała łupliwość. Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupkowym.

Występowanie

Składnik wielu skał magmowych; spotykany w gabrach, bazaltach, diabazach, diorytach, andezytach.

W Polsce występuje na Dolnym Śląsku (w bazaltach i diabazach – w okolicach Kłodzka, Ząbkowic Śląskich), na Wyżynie Krakowsko-Wieluńskiej (okolice Zawiercia, Myszkowa, Krzeszowic).

Bibliografia

• A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa. Warszawa: PAE, 1993.
• A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1965.