Diaskopia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Diaskopia jest stosowanym w diagnostyce dermatologicznej i stomatologicznej testem blednięcia wykonywanym w prosty sposób − poprzez napięcie skóry palcem lub szklaną płytką i obserwację zmiany barwy. Ucisk wywołuje chwilowy odpływ krwi z naczyń w obrębie uciskanego obszaru[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. L. Goldman, H. Plotnick, I. Balinkin, Investigative and clinical studies with diascopy in dermatology, „A.M.A. Archives of Dermatology”, 75 (5), 1957, s. 699–705, DOI10.1001/archderm.1957.01550170067012, ISSN 0096-5359, PMID13410135.
  2. Daniel Pérez-López i inni, Clinical value of diascopy and other non-invasive techniques on differential diagnosis algorithms of oral pigmentations: A systematic review, „Journal of Clinical and Experimental Dentistry”, 8 (4), 2016, e448–e458, DOI10.4317/jced.53005, ISSN 1989-5488, PMID27703615, PMCIDPMC5045694.