Dieło Truda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dieło Truda
Ilustracja
Częstotliwość

miesięcznik

Państwo

 Stany Zjednoczone

Tematyka

anarchizm

Język

rosyjski

Pierwszy numer

1925

Ostatni numer

1950

Redaktor naczelny

Grigorij Maksimow

OCLC

6160118

Dieło Truda (ros. Дело Труда, tłum. sprawa pracy) – czasopismo, a zarazem określenie grupy rosyjskich anarchistów przebywających na emigracji we Francji po zwycięstwie bolszewików w rosyjskiej wojnie domowej i upadku powstania machnowców na Ukrainie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1926 r. działająca w Paryżu grupa opublikowała tekst „Platforma organizacyjna wolnościowego komunizmu”, w którym w oparciu o swoje doświadczenia z rewolucji lutowej i październikowej oraz wojny domowej twierdziła m.in., że ruch anarchistyczny potrzebuje silniejszej niż dotychczas struktury politycznej oraz jedności organizacyjnej. Na bazie tych poglądów powstała w późniejszym czasie w ramach ruchu anarchistycznego pewna tendencja organizacyjna nazywana platformizmem.

Poglądy grupy zostały skrytykowane przez wielu anarchistów, m.in. Errico Malatestę[1], Aleksandra Berkmana[2] czy Wolina jako autorytarne.

W późniejszym czasie pod naciskiem zarówno władz francuskich, jak i stalinowców czasopismo zostało przeniesione do Chicago w Stanach Zjednoczonych[3]. Do 1939 r. ukazywało się jako osobny periodyk, a potem zostało połączone z anarchosyndykalistycznym pismem „Probużdienie” (Пробуждение, tłum. przebudzenie) i wydawany był do 1950 r. jako „Dieło Truda-Probużdienie”, pod redakcją Grigorija Maksimowa.

Do grupy należeli m.in.:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alexandre Skirda Facing the Enemy: A History of Anarchist Organization from Proudhon to May 1968 AK Press 2002