diorama (album)
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Kenshi Yonezu | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Gatunek | ||||
| Długość |
61:40 | |||
| Wydawnictwo |
Balloom | |||
| Producent |
Kenshi Yonezu | |||
| Album po albumie | ||||
| ||||
diorama[1] – debiutancki album studyjny japońskiego piosenkarza Kenshiego Yonezu, wydany w Japonii 16 maja 2012 roku przez Balloom[1]. Osiągnął 6 pozycję w rankingu Oricon i pozostał na liście przez 64 tygodnie[1]. Album był jednym ze zwycięzców 5th CD Shop Awards, nagrody przyznawanej przez personel sklepów muzycznych[2]. Album sprzedał się łącznie w nakładzie 110 589 egzemplarzy[3]
5 lipca 2017 roku album został wydany ponownie przez Indies Maker, osiągnął 41 pozycję w rankingu Oricon i pozostał na liście przez 160 tygodni[4].
Pisanie i produkcja[edytuj | edytuj kod]
Wszystkie piosenki z albumu zostały wykonane, napisane, wyprodukowane, zaaranżowane i zmiksowane przez samego Yonezu[5]. Zaczął planować wydanie płyty w 2010 roku[6], a jej ukończenie zajęło półtora roku[7]. Yonezu nie współpracował z innymi muzykami przy tym albumie, gdyż jak stwierdził jest osobą, która „nie potrafi dobrze komunikować się z innymi”[6]. Album jest albumem koncepcyjnym o wyimaginowanym mieście zbudowanym na sumie. Wszystkie piosenki są historiami, które zdarzają się w owym mieście[5]. Pomysł posiadania miniaturowego miasteczka był jednym jego z pierwszych, a następnie stworzył postacie i historie ludzi zamieszkujących miasto, Artysta uważa tekst piosenki „vivi” za najbliższy jego własnym uczuciom[6]. Piosenka „Machi” była pierwotnie zatytułowana „Furu asa” (jap. 降る朝), a słowa zostały umieszczone na poście na blogu przez piosenkarza 16 marca 2011 roku[8].
Yonezu jest też autorem ilustracji do broszury płyty, w tym także okładki. Narysował suma w stylu, w jakim były rysowane w okresie Edo w Japonii[6]. Był także ilustratorem filmów do piosenek „Go Go yūreisen” i „vivi”, które zostały przesłane do Nico Nico Douga i YouTube, aby promować album. Ilustracje do album zostały zainspirowane sztuką Edwarda Goreya i pozostały czarno-białe[6].
Lista utworów[edytuj | edytuj kod]
| ||||||||
| Nr | Tytuł utworu | Długość | ||||||
| 1. | „Machi” (jap. 街) | 5:40 | ||||||
| 2. | „Go Go yūreisen” (jap. ゴーゴー幽霊船) | 3:49 | ||||||
| 3. | „Dagashiya shōbai” (jap. 駄菓子屋商売) | 4:34 | ||||||
| 4. | „caribou” | 4:15 | ||||||
| 5. | „Amefuri fujin” (jap. あめふり婦人) | 2:59 | ||||||
| 6. | „Disco Balloon” (jap. ディスコバルーン Disuko Barūn) | 4:23 | ||||||
| 7. | „vivi” | 4:30 | ||||||
| 8. | „Toy Patriot” (jap. トイパトリオット Toi Patoriotto) | 4:13 | ||||||
| 9. | „Koi to byōnetsu” (jap. 恋と病熱) | 4:22 | ||||||
| 10. | „Black Sheep” | 5:09 | ||||||
| 11. | „Hikarabita Bus hitotsu” (jap. 乾涸びたバスひとつ) | 5:08 | ||||||
| 12. | „Kubi nashi kankodori” (jap. 首なし閑古鳥) | 4:23 | ||||||
| 13. | „Shinzō hōei” (jap. 心像放映) | 4:04 | ||||||
| 14. | „Shōhon” (jap. 抄本) | 4:04 | ||||||
| ||||||||
| Nr | Tytuł utworu | Długość | ||||||
| 1. | „Koi to byōnetsu” (jap. 恋と病熱) (Music Video) | 4:25 | ||||||
Notowania[edytuj | edytuj kod]
| Lista | Pozycja |
|---|---|
| Oricon Weekly Album Chart | 6[1] |
| Billboard Japan Top Independent Albums and Singles | 1[9] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e diorama. Oricon. [dostęp 2019-05-30]. (jap.).
- ↑ CDショップ大賞入賞7作品決定、過去受賞者登場ライブも. natalie.mu. [dostęp 2019-05-30]. (jap.).
- ↑ アーティスト別シングル売上補完 – 米津玄師(アルバム). atwiki.jp. [dostęp 2020-12-29]. (jap.).
- ↑ diorama. Oricon. [dostęp 2019-05-30]. (jap.).
- ↑ a b ハチ＝米津玄師、1stアルバム「diorama」発表. natalie.mu. [dostęp 2019-05-30]. (jap.).
- ↑ a b c d e 米津玄師1stアルバム「diorama」インタビュー. natalie.mu. [dostęp 2019-05-30]. (jap.).
- ↑ 今週は、生徒のみんなが憧れる夢の職業に迫っていく人気授業!. tfm.co.jp. [dostęp 2019-05-30]. (jap.).
- ↑ 暇 降る朝. yakari.blog17.fc2.com. [dostęp 2019-05-30]. (jap.).
- ↑ Top Independent Albums and Singles 2012/05/28 付け. billboard-japan.com. [dostęp 2019-05-30]. (jap.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil albumu na Oricon (jap.)