Szczuroskoczek jałowcowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Dipodomys panamintinus)
Szczuroskoczek jałowcowy
Dipodomys panamintinus[1]
(Merriam, 1894)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

bobrokształtne

Rodzina

karłomyszowate

Podrodzina

szczuroskoczki

Rodzaj

szczuroskoczek

Gatunek

szczuroskoczek jałowcowy

Synonimy
  • Perodipus panamintinus Merriam, 1894[2]
  • Perodipus mohaviensis J. Grinnell, 1918[3]
  • Perodipus leucogenys J. Grinnell, 1919[4]
  • Dipodomys mohavensis argusensis Huey, 1945[5]
Podgatunki
  • D. p. panamintinus (Merriam, 1894)
  • D. p. argusensis Huey, 1945
  • D. p. caudatus Hall, 1946[6]
  • D. p. leucogenys (J. Grinnell, 1919)
  • D. p. mohavensis (J. Grinnell, 1918)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[7]

Systematyka w Wikispecies

Szczuroskoczek jałowcowy[8] (Dipodomys panamintinus) – gatunek ssaka z podrodziny szczuroskoczków (Dipodomyinae) w obrębie rodziny karłomyszowatych (Heteromyidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Szczuroskoczek jałowcowy występuje w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych zamieszkując w zależności od podgatunku[9]:

  • D. panamintinus panamintinus – góry Panamint na pustyni Mojave, południowo-wschodnia Kalifornia.
  • D. panamintinus argusensis – góry Argus na pustyni Mojave, w południowo-wschodnia Kalifornia.
  • D. panamintinus caudatus – region gór Providence na pustyni Mojave, południowo-wschodnia Kalifornia i przylegająca południowa Nevada.
  • D. panamintinus leucogenys – zachodni kraniec Great Basin Desert, wschodnia Kalifornia i zachodnia Nevada.
  • D. panamintinus mohavensis – Owens Valley do Antelope Valley na pustyni Mojave, południowo-środkowa Kalifornia.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1894 roku amerykański zoolog Clinton Hart Merriam nadając mu nazwę Perodipus panamintinus[2]. Holotyp pochodził z okolic Willow Creek, około 3 mi (4,9 km) na północny wschód od Jackass Spring, na wysokości 6200 ft (1890 m), w górach Panamint, w hrabstwie Inyo, w Kalifornii, w Stanach Zjednoczonych[10].

D. panamintinus należy do grupy gatunkowej heermanni, wraz z D. gravipes, D. heermanni, D. microps, D. ingens i D. stephensi[9]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają pięć gatunek monotypowy[9].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Dipodomys: gr. δίποδος dipodos „dwunożny”, od δι- di- „podwójnie”, od δις dis „dwa razy”, od δυο duo „dwa”; πους pous, ποδος podos „stopa”; μυς mus, μυός muos „mysz”[11][12].
  • panamintinus: góry Panamint, Kalifornia, Stany Zjednoczone[2].
  • argusensis: góry Argus, Kalifornia, Stany Zjednoczone[5].
  • caudatus: łac. caudatus „ogonowy, mający ogon”, od cauda „ogon”[12].
  • leucogenys: gr. λευκος leukos „biały”; γενυς genus, γενυος genuos „żuchwa, podbródek, policzek”[12].
  • mohavensis: Mohave lub Mojave, Kalifornia, Stany Zjednoczone[12].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) średnio 119 mm, długość ogona średnio 170 mm, długość ucha średnio 14 mm, długość tylnej stopy średnio 44 mm; masa ciała średnio 72 g[13][14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dipodomys panamintinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ a b c C.H. Merriam. Preliminary descriptions of eleven new kangaroo rats of the genera Dipodomys and Perodipus. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 9, s. 114, 1894. (ang.). 
  3. ↑ J. Grinnell. Six new mammals prom the Mohave Desert and Inyo regions of California. „University of California publications in zoology”. 17 (14), s. 428, 1918. (ang.). 
  4. ↑ J. Grinnell. Five new five-toed kangaroo rats from California. „University of California publications in zoology”. 21 (2), s. 46, 1919. (ang.). 
  5. ↑ a b L.M. Huey. A new race of kangaroo rat from the Argus Mountains, California. „Transactions of the San Diego Society of Natural History”. 10 (10), s. 131, 1945. (ang.). 
  6. ↑ E.R. Hall: Mammals of Nevada. Berkeley: University of California Press, 1946, s. 409. (ang.).
  7. ↑ N. Roach, Dipodomys nitratoides, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2021-2 [dostęp 2021-10-17] (ang.).
  8. ↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 217. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  9. ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 304. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  10. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Dipodomys panamintinus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-10-17].
  11. ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 238, 1904. (ang.). 
  12. ↑ a b c d The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  13. ↑ D. Hafner: Family Heteromyidae (Pocket Mice, Kangaroo Mice and Kangaroo Rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 233. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
  14. ↑ C. Intress, T.L. Best. Dipodomys panamintinus. „Mammalian Species”. 354, s. 1-7, 1990. DOI: 10.2307/3504171. (ang.). 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szczuroskoczek_jałowcowy&oldid=68353854”