Dołhe
49°10′28″N 23°52′02″E/49,174444 23,867222
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
3245 |
| Kod pocztowy |
82464 |
| Tablice rejestracyjne |
BC |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°10′28″N 23°52′02″E/49,174444 23,867222
| |
Dołhe (ukr. Довге) – wieś na Ukrainie, w rejonie stryjskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy 963 mieszkańców.
Wieś założono w 1560, leży na wysokości 334 m n.p.m.
Znajduje tu się przystanek kolejowy Dołhe Morszyńskie, położony na linii Stryj – Iwano-Frankiwsk.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W roku 1571 Mikołaj Sieniawski, przyszły hetman polny koronny, otrzymał nadanie królewskie – wieś Dołhe w starostwie stryjskim[1]. Wieś królewska położona na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie stryjskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego[2], w drugiej połowie XVII wieku należała do pisarza polnego koronnego Jana Sapiehy[3].
Należy do stankiwskiej silskiej rady. We wsi często bywał Iwan Franko, przyjeżdżający do swojego przyjaciela, Bohdana Kyrcziwa, którego upamiętnia tablica znajdująca się na miejscowej cerkwi św. Mikołaja[potrzebny przypis].
W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Bratkowce w powiecie stryjskim w woj. stanisławowskim[4].
12 września 1941 oddział SD rozstrzelał w Dołhem ponad 120 Żydów[5].
W listopadzie 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zaatakowali w pobliżu wsi konwój furmanek ewakuujących polską ludność z okolicznych wiosek. Zamordowali ok. 150 Polaków, prawdopodobnie nikt nie ocalał[6].
Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- zamek[7]
Urodzeni[edytuj | edytuj kod]
W Dołhem urodził się Jarosław Hrycak (1960), historyk ukraiński.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mirosław Nagielski, Sieniawski Mikołaj h. Leliwa (ok. 1520–1584), [w:] Polski Słownik Biograficzny, Warszawa – Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1996, t. XXXVII/1, zeszyt 152, 1–176 s., s. 134. [dostęp 2016-12-05].
- ↑ Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1], Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. „Ziemie Ruskie” Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 3.
- ↑ Lustracja województwa ruskiego 1661-1665. Cz. 1, Ziemia Przemyska i Sanocka, wydali Kazimierz Arłamowski i Wanda Kaput, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 202.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 628.
- ↑ Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Red. I.A. Altman, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6, s. 277.
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939-1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 572, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.
- ↑ Władysław Łozińskim Prawem i lewem. Obyczaje na Czerwonej Rusi w pierwszej połowie XVII wieku, 1903, s. 98.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dołhe 1.) wieś, pow. stryjski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 105.
- Pereprostyna 1.), północna cz. Dołhego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 5.